آفازی اکتسابی کودکی
آفازی اکتسابی کودکی
اختلالات زبانی که در دوران کودکی بعد از کسب طبیعی زبان و به واسطه ی آسیب در ناحیه ی خاصی از مغز مخصوصا نیمکره چپ و نواحی زبانی ایجاد می گردد، آفازی اکتسابی کودکی نامیده می شود.
آفازی اکتسابی کودکی ۴نوع می باشد:
آفازی به واسطه ی CVA
آفازی متعاقب اختلالات تشنجی
آفازی ناشی از تومورها، عفونت و اشعه
آفازی ناشی از ضربه
آفازی به واسطه ی CVA :
آفازی به علت حوادث مغزی عروقی مثل سکته ی مغزی در کودک ایجاد می گردد.
کودکان مبتلا به مشکلات مادرزادی قلب در معرض این نوع آفازی هستند.
نادر است وکودکان مبتلا معمولا تا حد زیادی بهبود می یابند گرچه برخی اثرات ظریف آن ها بر توانایی های زبانی و یادگیری ممکن است باقی بماند.
انواع نقایصی که مشاهده می شود:
۱٫ نقایص زبانی :
درک نحو: نقایص ظریفی در درک نحو مخصوصا در درک موارد پیچیده دارند.
تولید نحو: این کودکان برای مدتی بعد از بیماری اصلا صحبت نمی کنند، سپس برای دوره ایی گفتار تلگرافی دارند، به تدریج طول و پیچیدگی این گفتار افزایش می یابد و جزییات معنایی به آن اضافه می گردد، این روند صعودی تا رسیدن به گفتار عادی ادامه پیدا میکند، گرچه حتی در گفتار طبیعی هم گاهی تقایص ظریف دیده می شود.
مهارت معناشناسی: واژه یابی به کندی صورت می گیرد و نسبت به کودکان طبیعی خطاهای بیش تری دارند. گاهی پارافازی واجی و معنایی دیده می شود.
۲٫ مشکلات شناختی: این کودکان در مهارت های شناختی توجه، حافظه، استدلال و حل مسئله مشکل دارند.
۳٫ مهارت های پرگماتیک: در مهارت های پرگماتیک سطوح بالا مشکلاتی را نشان می دهند و به همین خاطر می توانند در معرض خطر قرار گیرند: مثل ساده بودن بیش از حد، عدم یکرنگ شدن در میان جمع و……
آفازی به واسطه اختلالات تشنجی:
با عنوان سندروم لاندوکلفنر شناخته می شود.
شروع بین ۴ تا ۷ سالگی اما می تواند از ۱ تا ۱۳ سالگی نیز رخ بدهد.
هرچه شروع سندروم زودتر باشد پیش آگهی بدتر است.
در پسران شایع تر از دختران
معمولا آفازی دائمی می دهد.
EEG غیر طبیعی نشان می دهند.
مهارت های زبانی قبلی را تاحد زیادی از دست می دهند.
عملکرد شناختی نیز آسیب می بیند.
درک شدیدا آسیب می بیند.
خواندن و نوشتن سالم می ماند.
در درمان این کودکان گاهی درمانگر کاملا ناامید می شود چراکه به واسطه ی یک تشنج تمام موارد کار شده فراموش می شود.
نقایص برقراری ارتباط در اکثر این کودکان باقی می ماند.
آفازی ناشی از تومورها، عفونت و اشعه:
اختلال زبانی در این کودکان از خفیف تا شدید متفاوت است.
گاهی درک بهتر از بیان و گاهی برعکس است.
مشکلات یادگیری در سنین مدرسه به وفور دیده می شود.
گاهی این کودکان در بزرگسالی فقط می توانند در مشاغل نیمه مهارتی کار کنند.
در مواردی که درک ضعیف تر بیان است، این افراد به عنوان اشخاص متمرد و نافرمان تلقی می شوند چراکه از دستورات پیروی نمی کنند.
در پرتودرمانی بعد از تومور نیز کودکان مهارت های زبانی قبلی خود را از خفیف تا شدید از دست داده و برای بازیابی مجدد مهارت ها نیاز به خدمات گفتاردرمانی دارند.
بسته به مدت زمان پرتو درمانی عوارض متفاوت است.
در این مورد هرچه سن رد در زمان آسیب کمتر باشد احتمال بهبودی زودتر است.
آفازی ناشی از ضربه:
آسیب ها شامل آسیب های باز سر مانند زخمهای گلوله و یا آسیب های بسته سر مانند تصادف دمی شوند.
علت عمده ی آفازی ناشی از ضربه در کودکان سقوط از بلندی و حوادث اتومبیل است.
پسرها دو برابر بیش تر از دخترها مبتلا می شوند.
در ۶ ماه اول بعد از ضربه مقدار زیادی بهبودی خود به خودی نشان می دهند اما با این حال نتایج مقالات خدمات گفتاردرمانی را حتی در این ۶ ماه سفارش می کنند.
ملاک شدت آسیب در این کودکان PTA ( طول دوره ی فراموشی و یا اغما بعد از ضربه ) است، به این صورت که هرچه این دوره کوتاه تر باشد نشانه ی آسیب کمتر است و PTA بیشتر از ۲۴ ساعت نشانه آسیب شدید می باشد.
گفتار این کودکان بعد از بازیابی حافظه یا به صورت زیاد و بی ربط بوده و یا پراکنده و تلگرافی می باشد.
در برخی از این کودکان بعد از بهبودی ظاهری آسیب های شناختی و ارتباطی در دراز مدت خود را نشان می دهند.
درمان آفازی در این کودکان:
اختلال اصلی که در این کودکان نیاز به درمان دارد، اختلالات زبانی است.
درمان اختلالات زبانی در حیطه های مختلف و با توجه به شدت آسیب کودک می باشد.
مشاوره به خانواده و ارائه توضیحات به آن ها در مورد وضعیت کودکشان در همان ساعات اول بسیار ضروری است.
اطلاع دقیق از پاتولوژی این نوع از آسیب ها و ارزیابی دقیق می تواند به ارائه ی درمان موثرتر کمک کند.
مداخله زود هنگام برای این کودکان نتایج بهتری را نشان داده است.