ناروانی همیشه لکنت نیست

ناروانی همیشه لکنت نیست

ناروانی طبیعی در کودکان
ناروانی طبیعی گفتار معمولاً در سنین ۲ تا ۷ سالگی اتفاق می افتد و امکان وقوع آن در ۲/۵ تا ۴ سالگی بیشتر است.

در این دوره ازرشد، کودک تلاش می کند تا مهارت های گفتاری خود را با گسترش زبان خودش هماهنگ سازد.

این ناروانی اغلب به طور نا منظم و پراکنده آغاز می شود

و به تدریج به شکل دوره ای و بدون دلیل و الگوی واضح اتفاق می افتد.

علائم ناروانی طبیعی که آن را از لکنت متمایز می کنند عبارتند ( گیتار ، ۱۹۹۸) از:
• در ۱۰۰ کلمه گفته شده توسط کودک تعداد ناروانی ها از ۱۰مورد بیشتر نمی شود.
• بیشتر تکرارها از نظر تعداد در هر کلمه ۱ یا ۲ مرتبه هستند.

• این تکرارها راحت ، نرم و آرام ، بدون نشانه آشکاری از تنش و تقلا اتفاق می افتند.
• ناروانی طبیعی بیشتر به شکل به میان اندازی ( ام ، ام یا بعداً، بعداً ) ، اصلاح گفته ها و تکرار کل کلمه است.

به تدریج که سه سال از رشد کودک گذشت، تعداد ناروانی هایی که به صورت تکرار بخشی از کلمه باشند

( مثلاً یک صدا مانند ” م م مامان “ویا یک هجا مثل ” ما ما مامان” )کمتر می شوند.
• معمولاً هنگام وقوع ناروانی بدن کودک در حال تحرک است ، در حالی که او با آرامش و بدون تنش به نظر می آید.

بیشتر اوقات به نظر می رسد که کودک از ناروانی خود آگاه نیست و بدون اینکه مزاحمتی احساس کند به حرفش ادامه خواهد داد.
در ۱۹۹۶ مؤسسه لکنت در امریکا اعلام کرد که حدود ۲۵% از کودکان به سطحی از ناروانی می رسند

که ما را نگران لکنت می کنند. اما تنها ۵% از این ۲۵% مبتلا به لکنت می شوند.
ناروانی طبیعی معمولاً بعد از ۶ ماه خود به خود رفع می شود،

هرچند که معمولاً کودک تا دو سال بعد از شروع هنوز هم علائمی از ناروانی را نشان خواهد داد.

نکته مهم اینست که در حین بهبودی، ناروانی باید رو به بهتر شدن باشد نه بدتر شدن.
هرچند ناروانی طبیعی مسئله ای گذراست،اما بعضی از کودکان ممکن است علائم خطر اولیه لکنت را به صورت بالقوه نشان دهند.

آگاهی به موقع و مناسب از این علائم خطر، در پیشگیری از وقوع لکنت حیاتی است.

کشیده گویی، قفل شدن اندام گفتاری، تنش و تقلا در حین صحبت کردن از علایم لکنت هستند