بیماری پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون
یکی از بیماری های تخریب دستگاه عصبی مرکزی است.به آهستگی پیشرفت می کند و ۴ ویژگی دارد:
۱- کندی حرکت و کاهش آنها
۲- سفتی عضلانی
۳- لرزش در حالت استراحت
۴- ناپایداری وضعیت قرار گیری بدن
قریب به ۴ درصد زیر ۴۰ سال و ۱ در صد بالای ۶۵ سال دچار این بیماری میشوند.
نشانه اولیه لرزش دست به حالت تسبیح زدن می باشد.
علت شناسی:
از بین رفتن سلول های عصبی رنگدانه دار جسم سیاه ، لوکوس سولئوس و سایر گروه های سلولی دوپامینرژیکی ساقه مغز که سبب از بین رفتن ناقص عصبی دوپامین در این مناطق می گردد.
پارکینسون ثانویه ممکن است در اثر مصرف داردوهای روان گردان و یا با شیوعی کمتر، در اثر مسمومیت یا منگنز یا منوکسید کربن، هیدروسفالی و یا ضایعات ساختاری مانند تمورها یا انفارکتوس هایی مغز میانی یا عقده های قاعده ای ایجاد میگردد.
اختلالات گفتار و زبانی:
– افزای سرعت گفتار یا بالا پایین رفتن آن
– کاهش بلندی صدا
– تنفس کم عمق
– یکنواختی تون صدا
– کاهش حرکت اندام های تولید کننده صوت
– مشکلات در شروع گفتار
– تکرار های نابجا
– اختلالات نحوی
– خشونت صدا به همراه دورگه شدن صدا
سکوت و مکث های نامناسب حین گفتار
ارزیابی:
– ارزیابی کامل در از حرکات دهانی
– اختلال گفتار فلجی را ارزیابی کنید
– تنفس، آواسازی و تولید صوت را ارزیابی کنید
– وضعیت زبان و شناخت ارزیابی شود
– جهت یابی ، حافظه کوتاه مدت و توجه ارزیابیشود
– اختلال بلع را به طور کامل ارزیابی کنید
منبع : Quick reference to speech & language pathology