افتراق کودکان مبتلا به اسپرگر از اوتیسم

افتراق کودکان مبتلا به اسپرگر از اوتیسم

•به نظر می رسد که سن شروع سندرم آسپرگر دیرتر از اوتیسم است یا دست کم دیر تر تشخیص داده می شوند.

• کودک مبتلا به اسپرگر سطح عملکردی بالاتری نسبت به کودک مبتلا به اوتیسم دارد

.هوش طبیعی یا حتی بالاتر ازآن در کودکان مبتلا به آسپرگر دیده می شود.

•گرچه کودکان مبتلا به اسپرگر ممکن است الگوهای کلامی غیر طبیعی داشته باشند

اما برخلاف اوتسم تاخیری در نمو زبان دیده نمی شود.
•برخلاف کودکان مبتلا به اوتیسم،اسپرگر ها در کودکی تاخیر برجسته ی بالینی در رشد شناختی دارند

•کودکان مبتلا به اسپرگر در برقراری تعامل با کودکان هم سن وسال مشکل دارند.ان ها اغلب تنها هستند

وممکن است رفتار هایشان از نظرسایر کودکان عجیب وغریب باشد.
•بسیاری از کودکان مبتلا به اسپرگر در هماهنگی ماهیچه ای ومهارت های ظزیف حرکتی ضعف دارند

(ازجمله باز وبسته کردن دکمه ها،بند کفش،استفاده از قیچی و…)
کودکان مبتلا به اسپرگر در خطر بیشتری برای مبتلا شدن به بیماری های روان پزشکی هستند

،از جمله کم توجهی وبیش فعالی،اسکیزوفرنیا،اختلال وسواسی-جبری .
برخلاف بیماران اوتیسمی بسیاری از کودکان با اسپرگر دبیرستان را تمام می کنند و وارد دانشگاه می شوند

و می توانند روابط سالمی را با افراد خارج از خانواده و اقوام بر قرار کنند.