سندروم لاندوکلفنر
سندروم لاندوکلفنر یک سندرم دوران کودکی است.
ویژگی عمده آن از دست دادن تدریجی یا ناگهانی قدرت درک و استفاده از زبان گفتاری است .
در اکثر کودکان LKS امواج الکتریکی مغز(هر دو نیمکره راست و چپ) غیرطبیعی می باشد
که به صورت مستند می باشد(توسط EEG ،الکترو انسفالوگرام ،که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت می کند).
حدود ۸۰% درصد از کودکان LKS در شبانه روز یک یا چند تشنج دارند که معمولا در شب رخ می دهد.
LKS همچنین آفازی بچه گانه اکتسابی ، آفازی صرعی اکتسابی نامیده می شود.
اختلالات رفتاری مانند بیش فعالی ، پرخاشگري و افسردگي ميتواند همراه اين اختلال باشد .
اغلب در کودکان با رشد طبیعی که سن ۷-۳ سال دارند رخ می دهد.
این کودکان بدون هیچ دلیل آشکار درک آنچه به آنها گفته می شود دچار مشکل می شوند.
پزشكان اغلب این مشکل را به عنوان آگنوزی شنیداری (کری واژه) ارجاع می دهند ، که این آگنوزی ممکن است سریع یا به مرور رخ دهد.
پدر و مادر اغلب فکر می کنند کودکشان مشکل شنوایی دارد یا ناگهان کر شده است.
با این وجود تست های شنوایی ، شنوایی نرمال را نشان می دهند
در این سندرم شکل اکتسابی زبان گفتاری فرد تحت تأثیر حمله ها و فعالیتهای الکتریکی غیرطبیعی داخل مغز با گذشت زمان بدتر می شود
،در نتیجه اغلب اوقات این اختلال با اتیسم یا آسیب شنوایی اشتباه گرفته می شود.
ناتوانی در درک و فهم زبان نهایتاً روی زبان گفتاری فرد تاثیر می گذارد که ممکن است ات از دست دادن کامل توانایی گفتار (موتیسم) پیشرفت کند.
بچه هایی که خواندن ونوشتن را قبل از شروع آگنوزی شنیداری آموخته اند می توانند از طریق زبان نوشتاری به برقراری ارتباط ادامه دهند.
برخی از کودکانم نیز از یک زبان ژسچری یا اشاره ای استفاده می کنند.