لکنت و دوزبانگی
لکنت و دوزبانگی
تعریف دوزبانگی:فرد یا گروهی از افرادکه به بیش از یک زبان آگاهی داشته واز آن استفاده می کنند
.ولی در بین پژوهشگران تعریف یکسان وپذیرفته شده ای وجود ندارد.
برخی از محققین معتقد اند که باید با توجه به اهداف خاص و موضوع مورد نظر از تعاریف مختلف دوزبانگی استفاده کنیم.
افراد دو زبانه یا چند زبانه از جنبه های مختلفی با هم تفاوت دارند:
۱:پیشینه ی جامعه شناختی زبان
۲:نوع دو زبانگی
۳:میزان کفایت زبانی
۴:سن وترتیب یادگیری زبانها
۵:شیوه ی یاد گیری زبان دوم
۶: عوامل خاص زبانی
۷:ویژگی های خاص آناتومیک
انوع دوزبانگی:
۱:دوزبانه های متعادل /غالب:
متعادل: مهارتهای زبانی یکسانی در هر دو زبان خود دارند.
غالب:مهارت های زبانی در یک زبان بیشتر از زبان دیگر است.
۲: دوزبانه های اولیه/ ثانویه
اولیه:هر دو زبان را در محیط طبیعی آموخته باشد.
ثانویه:یکی از زبانها را با آموزش وشیو ی رسمی آموخته باشد.
۳: دوزبانه های همزمان/نا همزمان
همزمان:هر دو زبان را هم زمان می آموزد.
نا همزمان:زبان دوم را پس از فرا گرفتن زبان اول می آموزد.
۴:دوزبانه های زود هنگام/میانه /دیرهنگام
زودهنگام:قبل از ۶سالگی
میانه:۷تا۱۲سالگی
دیر هنگام:بعد از ۱۲سالگی
دوزبانه های همپایه/ ناهمپایه/ وابسته
همپایه:برای نشانه های زبانی در هر دو زبان استقلال مفهومی دارند.
ناهمپایه:برای هر مفهوم دو نشانه وجود دارد.
وابسته:برای هر مفهوم از طریق نشانه های زبان اول نشان دیگری در زبان دوم وجود دارد.
رشد زبان در کودکان دوزبانه در ۳مرحله:
۱:کودک کلماتی را از هردو زبان به کار میبرد ولی هر مورد را فقط با کلمات یک زبان بدون ارتباط با زبان دیگر شناسایی مینماید
.در واقع کودک یک خزانه ی واژگانی دارد.گفته های مخلوط۲یا۳کلمه ای دارد.
۲: در این مرحله شروع به ایجاد تمایز یاشناخت بین دو زبان واسامی مربوط به آنها میکن
د ولی هنوز قواعد نحوی یکسانی برای هر دو زبان به کار میبرد،در این مرحله کودک میتواند
یک زبان را به زبان دیگر ترجمه کندو اختلالات زبانی کمتر میشود.
۳:در این مرحله کودک از نظر سطح واژگانی و نحوی باهر دو زبان صحبت میکند.
یک فرایند مطرح در این مرحله تعویض رمز است.
دلایل به کار گیری تعویض رمز:خزانه ی واژگانی ناکافی، اجتناب از کلماتی
که از نظرآوا شناختی مشکل هستند،کلمات برجسته،میزان درون دادهای مختلط.
الگوهای ظهور لکنت در افراد دو زبانه:
۱:لکنت تنها در یک زبان ظاهر میشود.
۲:لکنت در هر دو زبان با الگوهای یکسان(فرضیه ی یکسان)
۳:لکنت در هر دو زبان با الگوهای متفاوت(فرضیه ی متفاوت)
تشخییص لکنت در افراد دو زبانه:
ملاک و راهنمایی های کمی برای تشخیص لکنت در افراد دوزبانه وجود دارد.یک نکته ی
تشخیصی مهم مطرح شده تشخیص افتراقی لکنت از سایر نا روانی ها است.لکنت ممکن است
در یک زبان برجسته باشد ولی امکان ندارد فقط در یک زبان وجود داشته باشد.
موارد تشخیصی افتراقی لکنت در دو زبانه ها یا به خاطر یادگیری زبان دوم:
۱: وجود رفتار های ثانویه
۲:عوامل عاطفی وشناختی
۳:سابقه ی فامیلی
درمان ناروانی های در لکنتی های دوزبانه:
رویکرد درمانی استانداردی وجود ندارد بیشترین راهکارهایی که برای از بین بردن
یا کم کردن لکنت پیشنهاد شده حذف موقتی زبان دوم است.
در درمان افرادی که ارائه ی زبان دوم متوقف نشده میتوان درمان را روی زبان غالب انجام داد
و نتیجه درمان را به صورت منظم بر روی هر دو زبان بررسی کردیعنی بدونه اینکه روی زبان دوم کار شود شدت ناروانی در زبان دوم کاهش یابد
مطالعات نشان داده که نتیجه ی درمان در لکنتی های دو زبانه بهتر یا بدتر از لکنتی های تک زبانه نیست.