درمان بیش فعالی

درمان بیش فعالی

متخصصان بر این باورند که خانواده باید یاد بگیرد از روش های رفتاری استفاده کند و مستقیما در کمک کردن به کودک برای کاهش یا حذف مشکلات رفتاری درگیر شود. هدف رفتار درمانی شناختی، کمک به کودکان برای خود نظارتی بیشتر و استفاده از راهبردهایی است که بتوانند خود را اداره نموده و با خود کنار آیند.
خود کنترلی به مدیریت فرد بر رفتارها و یادگیری های خود گفته می شود که می تواند نقش بسیار مهمی در مهار رفتارهای تکانشی و بیش فعالی داشته باشد. راهکارهای آموزشی زیر می توانند به شما در کنترل و درمان بیش فعالی کمک کنند:

برای فرزند خود به عنوان یک انسان ارزش قائل بوده و به نظرات و احساساتش احترام بگذارید. این موضوع در افزایش عزت نفس کودک اهمیت فراوان دارد.

فرزندتان از رفتار شما الگو می گیرد و این الگو گیری در زندگی او نقش اساسی دارد. اگر شما مدام از کار خود گله کنید و یا با عجله به سر کار خود بروید فرزندتان نیز این رفتارها را از شما خواهد آموخت.

برای تقویت حافظه دیداری کودک می توانید از کارت های دید آموز استفاده کنید. نحوه کار به این صورت است که ابتدا دو تصویر را به مدت 15 ثانیه به کودک نشان دهید و سپس آن ها را مخفی کنید و از کودک بخواهید آن تصاویر را نام ببرد. در هر مرحله تعداد تصاویر را بیشتر کنید. این تمرین را به مدت 15 روز انجام دهید. بسیاری از کودکان بیش فعال در دیکته نویسی ضعیف می باشند و این تمرین بسیار برای آن ها مفید است.

یک تصویر شلوغ را به مدت 15 ثانیه به کودک نشان دهید و بعد از آن تصویر را مخفی کنید و از کودک بخواهید آنچه را که در تصویر دیده است نام ببرد. بدیهی است که کودک بیش فعال قادر نیست تمام تصاویر دیده شده را نام ببرد. بنابراین دوباره به مدت 15 ثانیه تصویر را به کودک بدهید و سپس همان مراحل قبل را تکرار کنید. احتمالا در این مرحله به خاطر توجه بهتر جزییات بیشتری را به شما می گوید. این تمرین را چند بار انجام دهید تا توجه و تمرکز کودک تقویت گردد.

به فرزندتان حتماً صبحانه بدهید، ولی در نظر داشته باشید که از میزان قند و شکر و مواد رنگی در وعده های غذایی بکاهید.

پسران مبتلا به این اختلال از نوشیدن چای زیاد در روز خودداری کنند.

هر گاه فرزندتان در خانه کار خوبی انجام داد به او بازخورد مثبت نشان بدهید.

پاداش های مناسبی برای رفتارهای مناسب و محرومیت هایی برای رفتارهای نامناسب در نظر بگیرید.

جوایز قابل لمس مانند یک کتاب داستان و جوایز رفتاری مانند در آغوش گرفتن و بوسیدن برای رفتارهای مناسب فرزندتان در نظر بگیرید.

یک برنامه مناسب تنظیم کنید و کودک را ملزم به پیروی از آن برنامه نمایید و هر روز از جدول روزانه مشخصی برای کودک استفاده کنید.

در فرزند خود ایجاد توانایی کنید. در مورد استعدادهایش با او صحبت کنید و او را در به کار گیری توانایی و استعدادهایش ترغیب نمایید.

از محرک های پر تنش پرهیز نمایید. رادیو، تلویزیون، بازی های کامپیوتری و این گونه وسایل را از دسترس کودک دور نگه دارید.

به جای صحبت های طولانی و خواسته های بلند مدت خود سعی کنید دستورالعمل های کوتاه، ساده و شفاف به کودک بدهید.

به جای آنکه سر کودک داد بزنید و او را وحشت زده و نگران کنید از روش های آرام بخش استفاده کنید تا او را متوجه پیامدهای رفتاری اش کنید، برای مثال زمانی که کودک رفتار ناخوشایندی انجام می دهد به او توجهی نکنید و سعی کنید با نادیده گرفتن کودک به او بفهمانید که رفتارش اشتباه بوده است.

گروهی از مواد غذایی از جمله کاکائو، شکلات، قهوه، نسکافه، نوشابه و تنقلات تا حدودی باعث تحریک پذیری کودک می شوند و لازم است تا حد امکان از دادن آن ها به کودک خودداری شود.

بهتر است کودک شب ها زودتر به رختخواب برود. برنامه خانواده را به گونه ای تنظیم کنید که به هر طریقی به کودک بفهمانید این یکی از قوانین خانواده است که شب ها تا دیر وقت بیدار نماند.

به سخنان او گوش دهید و با گفتن جملاتی همچون من درکت می کنم به او آرامش دهید.

به قولی که به فرزندتان می دهید پایبند باشید، چون باعث می شود به شما اطمینان کند، مثلا اگر قول داده اید بعد از تمیز کردن اتاقش او را به پارک ببرید حتما این کار را انجام دهید.