آنچه نباید بگوییم ( در زمان حسادت كودك )

آنچه نباید بگوییم ( در زمان حسادت كودك )

«حسادت گناه است.»
در این صورت او درمی‌‌یابد که شما در رابطه با کنار آمدن با احساسات دشوار نمی‌‌توانید به او کمکی‌ بکنید.

اگر می‌‌خواهید رویکردی‌ خداپسندانه داشته باشید، به او بگویید:

«پروردگار همه انسان‌ها را از یکدیگر متفاوت آفریده است. هیچ کس در همه چیز بهترین نیست.

پروردگار از تو می‌‌خواهد، به‌جای‌ آنکه حسادت کنی‌، بر نعمت‌هایی‌ که به تو ارزانی‌ داشته متمرکز شوی‌.

می‌‌توانی‌ نداشته‌هایت را مدنظر قرار دهی‌ و ناراحت باشی‌، می‌‌توانی‌ بر داشته‌هایت متمرکز شوی‌ و خدا را شکر کنی‌.»

«زندگی‌ همین است. چه کسی‌ گفته که باید منصف باشد؟»
آموزش پیش از همدلی‌ سبب بسته شدن ارتباط شما و فرزندتان می‌‌گردد و تنها نتیجه‌ای‌ که عاید می‌‌گردد یأس بیشتر اوست.

«مبالغه می‌‌کنی‌. می‌‌دانی‌ که مادربزرگ تو را به اندازه برادرت دوست دارد.»

بهتر است مواردی‌ که فرزندتان به آنها حسادت می‌‌ورزد را به چالش بطلبید: «بله حق داری‌.

این هفته مادربزرگ با برادرت وقت بیشتری‌ را گذراند، چون باید از او مراقبت می‌‌کرد و برادرت به توجه بیشتر او نیاز داشت.

ولی‌ هر وقت که ما هستیم و از برادرت مراقبت می‌‌کنیم، مادربزرگ وقت بیشتری‌ را در کنار تو می‌‌گذراند.»

«نگران نباش. طوری‌ کیک را می‌‌برم که به همه به مقدار مساوی‌ برسد.»
نخواهید که خیلی‌ دقیق باشید. اشکالی‌ ندارد اگر فرزندانتان به این موضوع که «زندگی‌ همواره منصف نخواهد بود» عادت کنند.

‌دکتر مهدی قاسمی