افازی انتقالی

افازی انتقالی
ویژگی ها:

-درک نسبتا سالم

-ناتوانی در تکرار

-ناتوانی در بیاد آوری واژه های اساسی

-پارافازی واجی در گفتار و هم در خواندن بلند

-گفتار تقریبا روان

-تقلا و تلاش در تولید

-آهنگ گفتار و ساختار نحوی تقریبا سالم (وجه افتراق با آفازی بروکا)

 اهداف درمان:

-درمان انفرادی است.

 زمینه های درمان:

1.درک شنیداری

2.تکرارکلامی

3.بازیابی واژه ها

4.ساختار جمله

5.خواندن و نوشتن

6.ارتباط همه جانبه را ارتباط هدفمند.

اصول درمان

-جلسات انفرادی باشد.

-آموزش به بیمار و خانواده باید از همان جلسه اول شروع شود و در سرتاسر درمان تداوم پیدا کند.

-نکاتی که بایدبه خانواده مشاوره داده شود،عبارت است از:

1:ویژگی های خلقی و عاطفی بیمار راتوضیح میدهد مانند:خستگی، عصبانیت، سر و صدا

2:نتایج ارزیابی را به آنها گزارش میدهیم. به عبارتی توانایی ها و ناتوانی های او را شرح می دهیم.

3:رفتارهای خانواده راکه سبب تسهیل یامانع ارتباط می شود، توضیح دهید

-تعیین سطحی که بیماردرآن سطح می تواند رفتاری را بطور موفقیت آمیز انجام دهد وسبب ایجاد انگیزه در بیمارشود.

-مشخص نمودن روشی که باآن می توان بهترین پاسخ راگرفت.

-کمک به بیمار در ایجاد مکانیزم های جبرانی برای تسهیل وسرعت یافتن ارتباط بادیگران.

-هرجلسه بایک روش موفقیت آمیز تمام شود.

درک شنیداری:

-درک این بیماران نسبتا سالم است.اگرنقصی دراین زمینه وجود داشته باشد،

بهتراست ازشیوه ی سنتی(شول یاتحریک شنیداری) استفاده شود.در این روش ملاحظات زیر باید رعایت شود:

1.طول واژه، یا جمله

2.پیچیدگی نحوی

3.سرعت گفتار

4.بافت ارتباطی

5.فاصله ی بین سوال و پاسخ

6.حشو و زواید

تکرارکلامی:

.اشکال اصلی این بیماران ناتوانی در تکراراست.

.تکرارکردن، یک مهارت ارتباطی نیست، بلکه یک نقص اولیه است.

.باتکرارکردن، بیمارمیتواند نقص کلامی اش رارفع کند (خودتصحیحی) و بازیابی واژه تسهیل شود.

.ازسطحی شروع کنید که بیمار قادر به تکراراست.

.ابتدا تکرار فوری باشد سپس تکرار تاخیری تمرین شود.

.تمرین با واژه های کوتاه و آشنا باشد.

.واژه های معنایی که نقش بیشتری درارتباط دارند، تمرین شود.

.واژگانی که پیچیدگی واجی کمتری دارند،تمرین شود.

.تکرار همراه با صورت نوشتاری آن، سبب تسهیل تکرارمی شود.

برای تکرارکلمات، یاعبارات، میتوان ازشیوه ی همخوانی(unison) استفاده کرد و درمانگر بتدریج صدایش را قطع کند.

بازیابی واژه: (word finding)

.از ویژگی های این بیماران، ناتوانی در نامیدن(Anomia) است.

.برای تقویت این توانایی، از بیمار نخواهید که یک واژه را دایما تکرارکند که بیادش بماند

تمریناتی را انجام دهیدکه توانایی بیاد آوردن را، تقویت کند.

.راهکارهایی برای بازیابی واژه:

1.تداعی کلمات، مانند:روز/شب…سبک/سنگین…زن/مرد

2.تصاویر واضح

3.سرنخ های نوشتاری واشاره ای و ژستی

4.جفت های مرتبط:کفش وکیف

5.تکمیل کردن جمله شفاهی یانوشتاری:شما با(ماشین) می روید.

6.پاسخ تک واژه ای به سوال:شما باچی به اینجا آمدید؟ ماشین

7.راهنمایی واجی: واج اول واژه بیان می شود و بیمار آن رابیان می کند. بهتراست این تمرین در مراحل آخر تمرین شود.

ساخت جمله:

+ این بیماران ازساختارهای نحوی ودستوری متعددی استفاده میکنند.

+ در گفتارشان از واژه های زیادی استفاده می کنند.

+ روانی گفتارگاهی سبب نامفهوم شدن گفتارمی شود. بنابراین لازم است روانی گفتارکنترل شود.

+ ابتدا از جملات کوتاه، اسم و فعل استفاده شود و روی یک کلمه تاکید شود و مابین کلمات مکث کند: اتوبوس-داره میاد. امروز- هوا-سرد است.

+ توصیف تصاویرساده ،سبب کنترل سرعت گفتارمی شود.

خواندن و نوشتن:

-هدف: افزایش مهارت درک و بیان زبان است.

-مهارت های خواندن و نوشتن را همراه تمرینات زبانی، تمرین کنید.

-برای افزایش درک، از خواندن کمک بگیرید

-برای افزایش بیان، از نوشتن کمک بگیرید.

-تمرینات خواندن و نوشتن همانند روند تقویت مهارت های درک و بیان شفاهی است.

بنابراین از سطوح آسانتراستفاده شروع و به مراحل پیچیده تر تمرین کنید.

گفتارهدفمند:

هدف: ایجاد ارتباط هدفمند در محیط و بافت ارتباطی است.

تمرکز درمان، بیشتر روی مکالمه باشد.

درمکالمه سعی شود از مکالمه های غیرکلامی بیشتر استفاده شود.

بنابراین نباید فقط روی پاسخ کلامی بیمار متمرکز شویم.

استفاده از اشارات، در درمان این بیماران بسیار سودمند است.

این بیماران اغلب مبتلا به آپراکسی اندام نیز هستند، بنابراین ممکن است نتواند از ژست ها استفاده کنند.

بنابراین این جنبه قبلا باید تقویت شده باشد.