سندرم هانتر

سندرم هانتر:
تعريف :
سندرم هانتر يک نوع از يک گروه از اختلالات متابوليک ارثي به نام mucopolysaccharidosis (MPS) مي باشد، و سندرم هانتر به عنوان MPS II نامگذاري شده است. دو زيرگروه از سندرم هانتر ، MPS IIA و IIB MPS وجود دارد. علائم با توجه به زيرگروه متفاوت است.
سندرم هانتر (همچنين به نام mucopolysaccharidosis نوع II يا MPS II) بسيار نادر است و به ارث برده مي شود و يک بيماري تهديد کننده حيات است . اين يکي از چندين بيماري مربوط به ذخيره سازي ليزوزومي است.
انواع
سندرم هانتر به دو نوع تقسيم مي شود.
نوع A:
اين نوع، نوع شديد است ، که معمولا در کودکان 18-36 ماه تشخيص داده مي شود. نشانه ها در نوع A ممکن است شامل :
• صورت درشت و قد کوتاه
• بزرگ شدن کبد و طحال
• عقب ماندگي ذهني پيشرفت کننده و عميق
• رنگ عاج ضايعات پوستي بر روي قسمت فوقاني پشت
• تغييرات اسکلتي ، سفتي مفاصل ، گردن کوتاه ، قفسه سينه پهن ، و سر بيش از حد بزرگ
• ناشنوايي پيشرونده
• رتينيت پيگمانتر آتيپيک و اختلال بينايي
نوع B
نوع B سندرم هانتر بسيار خفيف تر از نوع A است و ممکن است تا زمان بلوغ تشخيص داده نشود. افراد با نوع B ممکن است تا 70 سال هم زندگي کنند. ويژگي هاي فيزيکي آنها شبيه به افراد A. است. ، با اين حال ، معمولا هوش طبيعي دارند و مشکلات اسکلتي شديد از نوع A. ندارد
علائم و نشانه هاي سندرم هانتر چه هستند؟
در سندرم هانتر علائم بسيار متغير است و مي تواند در برخي از افراد مبتلا به يک اختلال بسيار شديد منجر شود و باعث شود که آنها زندگي محدود داشته باشند. با اين حال در برخي ديگر بيماري خفيف تر است. اين است که معمولا افراد مبتلا در دوران کودکي در شنيدن مشکل دارند، تغييرات پوستي ، عفونت هاي مکرر گوش ، بيني و گلو دارند، ، اشکال در تنفس ، و در برخي بيماران پيشرفته تاخير در رشد تشخيص داده مي شود.
عوارض
• عوارض تنفسي.
• عوارض اسکلتي و بافت
• عوارض مغزي و سيستم
• تشنج.
• بهبودي طولاني تر از ديگر بيماري ها است.

علل سندرم
سندرم هانتر يک وضعيت متابوليک ارثي شامل کمبود يا اختلال در عملکرد آنزيم (Iduronate – 2 – sulfatase [I2S]) در داخل سلول هاي بدن است. اين مشکل به اين معني است که انواع خاصي از مولکول هاي قندي (درماتان سولفات و گليکوزآمينوگليکانها هپاران سولفات و يا GAG) را در داخل بدن نمي توانند به درستي شکسته شوند و در طول زمان مي تواند باعث بروز علائم است.
چه کسي به احتمال زياد در معرض خطر سندرم هانتر است؟
تعيين جنسيت ما توسط يک جفت کروموزوم است که ما يا دو کروموزوم X براي يک زن يا يک X و يک کروموزوم Y براي يک مرد را داريم. دختر (XX) يک کروموزوم X از مادر و يک کروموزوم X خود را از پدر به ارث مي برند. ژن I2S است که روي کروموزوم X قرار دارد.
اگر يک مرد کپي هاي غير طبيعي از ژن I2S داشته باشد او سندرم را خواهد داشت. يک مرد مي تواند يک کپي غير طبيعي از ژن I2S را از اين دو راه به دست آورد. مادر او حامل آن ژن باشد، به عنوان مثال ، وي داراي يک ژن غير طبيعي و يکي I2S نرمال باشد، و ژن غير طبيعي به او برسد. بعلاوه ، در طول شکل گيري اسپرم و تخمک ، يک جهش مي تواند در ژن I2S روي کروموزوم X اتفاق بيفتد. دختر مي تواند يک کپي غير طبيعي از ژن I2S را حمل کند.در اينصورت معمولا تحت تاثير قرار نمي گيرد…
سندرم هانتر حدود 1 در هر 162.000 تولد را تحت تاثير قرار مي دهد.
سندرم هانتر چگونه تشخيص داده مي شود؟
بيماران معمولا داراي يک ظاهر طبيعي در هنگام تولد هستند ، نشانه هاي اوليه در سنين بين 18 ماه و 4 سال ظاهر مي شود. در بريتانيا معمولا ، سندرم هانتر (همراه با ساير اختلالات ذخيره سازي Lysosomal) تشخيص داده مي شود.
درمان سندرم
درمان سندرم هانتر متشکل از دو جزء ، مديريت علايم و جايگزيني کمبود آنزيم با درمان جايگزيني آنزيم (ERT) است. انواع راه ها براي بهبود علائم وجود دارد. تسکين دهنده ها و درمانهاي علامتي مي تواند به تسکين درد و افزايش سلامت عمومي کمک کند. آگاه ماندن از پيشرفت هاي پزشکي مي تواند به شما بينشي نسبت به آخرين پيشرفتها در کنترل سندرم بدهد
ژنتيک
مي تواند از طريق ارث بردن ژن جهش يافته ايجاد شود ، و يا توسط يک جهش ژن در طول شکل گيري اسپرم و تخمک — MPS II (سندرم هانتر) يک اختلال ژنتيکي ناشي از جهش در ژن I2S (iduronate – 2 – sulfatase) است. مورد آخر ، نادر است
MPS II که اغلب مردها را تحت تاثير قرار مي دهد . این به اين معني است که ژن I2S که روي کروموزوم X قرار دارد ، و نه Y. از آنجا که زنان دو کروموزوم X دارند، بيشتر احتمال دارد که ژن X غالب داشته باشند که جانشين براي ژن مغلوب (جهش يافته)است ؛ مردها با ، داشتن تنها يک کروموزوم X ، اين مزيت را ندارند و به اين ترتيب در صورتي که داراي ژن مغلوب باشند، بيماري را خواهند داشت . زنان ناقل ، بسيار به ندرت MPS II را بروز مي دهند، و به طور کلي MPS II فقط در مردان رخ مي دهد.
حدود 2،000 نفر مبتلا به هانتر در سراسر جهان وجود دارد.
اثر
جهش ژن I2S به اين معني است که پروتئين توليد شده توسط ژن نمي تواند عملکرد طبيعي داشته باشد، و در نتيجه آنزيم iduronate – 2 – sulfatase (I2S) است يا وجود ندارد يا دچار کمبود است. توابع آنزيمي داخل بدن براي عملکرد طبيعي حياتي هستند آنزيم هاي سلول : کارشان کاتاليز و تسهيل واکنش است که اجازه مي دهد عملکرد طبيعي بدن اتفاق افتد. سندرم هانتر يکي از چند بيماري ذخيره سازي ليزوزومي است ، آنزيم I2S موجب شکسته شدن و بازيافت موکوپليساکاريد خاص ، همچنين گليکوزآمينوگليکانها (GAGs) مي شود.
با توجه به عدم وجود و يا عدم توانايي آنزيم I2S در عملکرد درست ، GAGs در سلول هاي سراسر بدن رسوب مي کند. اين امر در سلول ها و در نتيجه اندام و عملکرد بدن ايجاد تداخل مي کند و منجر به انواع نشانه هاي جدي مي شود. سندرم هانتر پيشرفت کننده است : علائم بدتر به سن فرد بستگي دارد. اين علائم معمولا در سال اول زندگي ظاهر مي شود ، و بسياري از آنها نيز در کودکان “سالم” طبيعي به نظر مي رسد و آنها بدون ارتباط با پزشکان از MPS II آگاه نيستند. . برخي از اين علائم عبارتند از : درشتي صورت ، شکم بزرگ شده (به دليل ارگان هاي بزرگ شده) ، اسکلت هاي غير طبيعي و توقف رشد ،سفتي مفاصل ، تأخير رشد ، و از دست دادن شنوايي .
با توجه به ماهيت پيشرونده اختلال ، علائم مزمني هست که عبارتند از : بيماري انسدادي راه هوايي ، پنوموني مکرر ، ديسپلازي اسکلتي (جنبش محدود) ، بيماري قلب و دريچه قلب ، از دست دادن شنوايي پيشرونده ، و درگيري سيستم اعصاب مرکزي . درگيري سيستم اعصاب مرکزي که با توجه به ذخيره سازي GAGs در مغز ، مي تواند باعث رشد با تاخير شود.
درمان
با توجه به ماهيت خاص بيماري ، درمان مشکل است. براي يک زمان طولاني ، پيوند مغز استخوان به عنوان يک راه براي ارائه يک منبع I2S از دست رفته براي بيماران مبتلا به MPS II استفاده شد ، اما درمان تقريبا کامل براي علائم عصبي بيماران مبتلا به سندرم هانتر ناکارآمد است.
درمان هاي در حال ظهور
اگر چه هيچ درماني براي هانتر يا سندرم MPS وجود ندارد ، برخي از درمان ها در مراحل اوليه خود از طريق کند کردن روند پيشرفت بيماري و کاهش شدت آن موفقيتهايي کسب کرده اند.
اين درمان در حال ظهور عبارتند از :
• پيوند مغز استخوان
• ژن درماني
درمان براي عوارض
• کاهش عوارض تنفسي
• پرداختن به عوارض قلب
• درمان مشکلات اسکلتي و بافت
• کنترل عوارض عصبي
• کنترل مشکلات
• پرداختن به مسائل خواب و الگوي خواب کودک مبتلا به سندرم هانتر
تشخيص
ظاهر کودک در ترکيب با ساير علائم مانند بزرگ شدن کبد و طحال و ضايعات پوستي به رنگ عاج (با يک مارکر براي سندرم) ، مي تواند نشان دهد کودک mucopolysaccharidosis مي باشد. نوع B سندرم براي شناسايي بسيار سخت تر است ، و ممکن است تنها زماني که بستگان مادر يک کودک مبتلا به سندرم هانتر باشند شناسايي شود.
در هر دو نوع ، تشخيص را مي توان با آزمايش خون براي کمبود I2S تأييد کرد. همچنين ، موکوپلي ساکاريدها ممکن است در ادرار وجود داشته باشند. اشعه X – مي تواند تغييرات استخوان مشخصه سندرم را نشان دهد.
آزمايشات قبل از تولد

آزمايشات قبل از تولد از مايعات اطراف نوزاد (آمنيوسنتز) يا نمونه بافت جفت (نمونه گيري villus کوريوني) قادر به تاييد اين است که فرزند متولد نشده آيا حامل يک کپي از ژن معيوب هست يا مبتلا به اين اختلال است؟

پيشگيري
سندرم هانتر يک اختلال ژنتيکي است. اگر شما در مورد داشتن فرزند فکر مي کنيد يا هر کدام از اعضاي خانواده تان داراي يک اختلال ژنتيکي است با پزشک خود و يا يک مشاور ژنتيک مشورت کنيد. اگر فکر مي کنيد ممکن است حامل باشيد، آزمونهاي ژنتيکي در دسترس هستند. اگر شما در حال حاضر يک کودک مبتلا به سندرم هانتر داريد ، به يک پزشک يا مشاور ژنتيکي قبل از به دنيا آوردن کودکان بيشتر مشورت کنيد

عوامل خطر
دو عامل خطر عمده براي توسعه سندرم وجود دارد :
• سابقه خانوادگي
• جنس
سندرم هانتر (Hunter Syndrome) نيز سندرم مغلوب وابسته به کروموزوم جنسي X مي باشد.

اين سندرمها و نيز نمونه هايي از سندرمهاي ديگري که ممکن است سيستم شنوايي را درگير کنند در جدول پايين آمده است.

نام سندرم توصيف اختلالات ايجاد شده
آلپورت نفريت (التهاب کليه) و کم شنوايي حسي ـ عصبي
آلستروم آسيب رنگدانه اي شبکيه، ديابت شيرين (ديابت مليتوس)، چاقي مرضي، بدشکلي مغز و کم شنوايي حسي ـ عصبي پيشرونده
سندرم بيورنستاد کم شنوايي حسي ـ عصبي مادرزادي و بيماري موي پيچ خورده (Pili torti)
سندرم برانکيو اُتورِنال آنومالي هاي برونشي شامل شکافها، فيستول ها و کيستهاي برونشي؛ آنومالي هاي گوشي شامل لالۀ گوش بدشکل و يا سوراخ هاي جلوي گوشي؛ ابنرماليتي هاي کليوي. سه چهارم مبتلايان داراي کم شنوايي هاي انتقالي يا حسي ـ عصبي و يا مختلط هستند.
کروزون بسته شدن زودتر از موعد درزهاي جمجمه اي (Suturs)، فشار خون بالا، جابه جايي برعکس کره هاي چشم به علت کم عمقي کاسه هاي چشمي، کم شنوايي انتقالي ملايم تا متوسط و يا احتمالاً افت مختلط، بسته بودن کانال گوش خارجي
داون عقب ماندگي ذهني، ويژگي هاي خاص در چهره، غالباً اوتيت مياني مزمن و در نتيجه افت شنوايي انتقالي، حسي ـ عصبي و يا مختلط
اِدوارد کوچک بودن سر (Microcephaly)، فقدان رشد استخوانها، بيماري قلبي مادرزادي، ابنرماليتي هاي جمجمه اي ـ صورتي، عقب ماندگي ذهني و آنومالي هاي گوش خارجي، مياني و داخلي
اِپستين (Macrothrombocytopathia)، التهاب کليوي و افت شنوايي حسي ـ عصبي
سندرم الکل جنيني (Fetal alcohol Syn.) وزن کم هنگام تولد، رشد ناقص، عقب ماندگي ذهني، فاصلۀ زياد چشم ها از هم (Wide-set eyes)، اوتيت مياني راجعه، افت شنوايي حسي ـ عصبي
فورمِي ترشح مايع در مفاصل، عدم کفايت در عملکرد دريچۀ ميترال قلب و افت شنوايي انتقالي
هربويان اين سندرم به ايجاد افت شنوايي حسي ـ عصبي با شروع تأخيري شناخته مي شود

سندرم يرول و لانگه نيلسون ابنرماليتي هايي در نوار قلبي، حمله هايي از بيهوشي و وجود افت شنوايي دوطرفۀ حسي ـ عصبي عميق