عفونت گوش
عفونت گوش
معمولا بیماری ها و عفونت های گوش میانی به جز اتوسکلروز و گسیختگی زنجیره استخوانچه ای اثرات خود را به صورت تغییراتی در موقعیت،رنگ و حالت یکپارچگی پرده تمپان (پرده گوش) منعکس می کنند.عفونت های پرده گوش در داخل لایه های پرده گوش ممکن است باعث ایجاد وزیکول هایی در سطح پرده گوش شود.
تمپانواسکروز:به دنبال بیماری التهابی مزمن گوش به شکل پلاکهای سفید و خاکستری ناشی از رسوب مواد هیالینی بر روی پرده گوش تظاهر پیدا میکند.عفونت تمپانواسکلروز گوش میتوند سبب ثابت شدن استخوان های گوش شود.
مستوئیدیت:تقریبا همه بیماری های التهابی و عفونتی گوش میانی و مستوئید از انتشار عفونت های بینی و حلق ناشی مشوند.عملکرد ضعیف شیپور استاش اساس این بیماری ها و عفونت گوش است.شایع ترین علل انسداد شیپور استاش عبارتند از:عفونت حاد دستگاه تنفس فوقانی،آلرژی،سینوزیت مزمن،اختلالات تکاملی کام،تومور و فاکتور های نژادی،علائم انسداد شیپور استاش شامل کشیدگی پرده گوش به سمت داخل،درد متناوب خفیف در گوش وکاهش شنوایی خفیف در گوش میباشد.
عفونت گوش چرکی حاد:از شایعترین عفونت های دوران کودکی است به طوری که ۶۰-۷- درصد کودکان قبل از سه سالگی حداقل یکبار مبتلا میشوند.عفونت گوش چرکی حاد معمولا همراه یک عفونت دستگاه تنفس فوقانی یا به عنوان عارضه عفونت های ویروسی مثل آنفولانزا و سرخک رخ میدهد.عفونت گوش چرکی حاد با کاهش شنوایی و درد شدید در عمق گوش به همراه تب می باشد.درمان به صورت زودرس با آنتی بیوتیک ها صورت میگیرد.عوارض عفونت گوش چرکی حاد فلج عصب صورتی و مننژیت می باشد.
سروزی حاد:عفونت گوش سروزی حاد یکی از علل اصلی کاهش شنوایی در کودکان است.عفونت گوش سروزی حاد ناشی از اختلال عملکرد شیپور استاش در اثر آلرژی و عفونت است.علائم عفونت گوش سروزی حاد عبارتند از:پرده گوش مقعر یا تو رفته،تغییر رنگ خاکستری یا آبی تیره و حباب های هوا در پشت پرده که به آن نمای مات می بخشد.در آزمون شنوایی شاهد کاهش شنوایی انتقالی هستیم.
مستوئیدیت حاد:این عارضه به دنبال یک عفونت گوش چرکی درمان نشده بوجود می آید.امروزه با پیدایش آنتی بیوتیک ها شیوع این بیماری کمتر شده است.علائم آن شامل ترشح چرکی غلیظ افزایش یابنده،درد مبهم و سوزش در پشت گوش و تب می باشد.عوارض مستوئیدیت حاد شامل فلج عصب صورتی ،مننژیت و آبسه مغزی است.
چرکی مزمن:عفونت گوش چرکی مزمن به سوراخ شدگی دائم پرده گوش منجر میشود.در کسانی که در دوران کودکی دچار بیماری گوش شدند بسیار شایع تر است.شایع ترین علامت، ترشح یک مایع بدون درد و بدبو است و همچنین کاهش شنوایی به دنبال دارد.درمان این عارضه مصرف داروهای موضعی در گوش و استفاده از عمل جراحی برای است.