چگونه در يك كودك، بفهميم كه با سمعك صداها را مى شنود
چگونه در يك كودكى چند ماهه ، بفهميم كه با سمعك صداها را مى شنود؟
اينكه تعيين كنيم يك كودك چند ماهه با سمعك قادر به شنيدن
انواع واكه ها و همخوان ها هست يا نه، مساله ى بسيار سختى است.
يكى از روش هايى كه در يكى از كنفرانسها، از يك خانم بسيار ماهرى كه چندين سال در ارزيابى كودكان تجربه داشت
(و تا آنجا كه ذهنم يارى مى كند احتمالا از كشور سوئد بود)، بيان شد،
و برايم جالب بود اين بود كه سمعك (يا سمعك ها) بر روى گوش كودك زده شود
و يك نفر در جلوى كودك شروع به توليد صدايى (همچون واكه ى “آ”) كند،
البته همراه با مقدارى آدا درآوردن! تا كودك شروع به تقليد كند.
چون كه نورون هاى آينه اى مغز در دوران كودكى، بسيار فعال هستند
و براى اينكه كودك دنيا را بشناسد و بفهمد،
بايد ابتدا تقليد كند و اين وظيفه ى نورون هاى آينه اى است.
كودك براى توليد گفتار، ابتدا بايد صداها را بشنود و با تقليد،
آنها را توليد كند. به همين علت، وقتى شما اين گونه شروع به توليد صدا بكنيد،
او نيز با شما همگام مى شود و همان صدا را (البته با هيجانى
بسيار زيادتر از شما و همراه با لبخند معصومانه ى كودكانه اش) توليد مى كند.
در اين حالت كه موتور صوتى كودك روشن است، يك نفر از پشت كودك،
صدايى را (همچون همخوان “س”) توليد كند و اگر كودك صداى “س” را بشنود، ناگهان موتور صوتى اش خاموش مى شود.
چون نورون هاى آينه اى اش مى فهمند كه صداى آمده، متفاوت
با صداى پيشين است و منتظر محركات جديدتر و متفاوتى هستند.
و شما بدين گونه مى توانيد قابليت شنيدارى انواع همخوان ها را در شدت هاى صوتى مختلف و نيز در فواص مختلفى از كودك امتحان كنيد.
البته به ياد داشته باشيد كه با اين كار، علاوه بر اينكه مساله ى
قابليت شنيدارى صداها توسط سمعك را بررسى مى كنيد،
عملكرد نورون هاى آينه اى كودك را نيز بررسى مى كنيد و با كودك وارد بازى خلاقانه اى شده ايد كه اساس علم نوروساينس را در خود دارد.
البته كودك بايد به مرحله ى غان و غون كردن رسيده باشد و همچنين او شما را به عنوان همبازى اش قبول كرده باشد،
پس بايد قبل از آزمايش توجه و نيز خنده ى او را به خود جلب كرده باشيد.
درحقيقت با نورون هاى آينه اى او طرف هستيد!