آپراکسی گفتار (Apraxia of Speech)
اپراکسی گفتار نوعی اختلال دربرنامه ریزی ارادی گفتار است به گونه ای که شخص توان صحیح و محکم صحبت کردن را ندارد.
این اختلال ناشی از ضعف یا ناتوانی ماهیچه های گفتاری نیست .
آپراکسی ناتوانی در انجام فعالیت ارادی و هدفدار است که با فلج یا سایر آسیب های حسی یا حرکتی قابل توضیح نباشد..
در آپراکسی گفتار فرد می داند که چه می خواهد بگوید ولی زمانی که میخواهد آن را به صورت ارادی بیان کند نمی تواند
درحالیکه گاهی به صورت غیرارادی آن را می گوید.
در واقع فرد به صورت کورمال کردن تلاش می کند ولی قادر به ادای صحیح کلمات و جملات نیست.
معمولا اپراکسی گفتار همراه با دهان دیده میشود مثلا فرد قادر نیست به صورت اردای فوت کند و زبانش را حرکت دهد ولی ممکن شمع را غیر ارادی فوت کند.
– انواع و دلایل آپراکسی گفتار چیست ؟
دو نوع اصلی آپراکسی گفتار عبارتند از:
آپراکسی گفتار اکتسابی: می تواند در هر سنی ایجاد شود . این نوع apraxia به دلیل ضربه به یکی از قسمتهای مربوط به گفتار زبان( معمولا قسمت جلوی مغز) یا سکته مغزی می باشد.
.
آپراکسی گفتار رشدی (Developmental Apraxia of Speech):
در کودکان و از زمان تولد بوجود می آید و این نوع آپراکسی در پسرها بیشتر از دختر ها رخ می دهد و با نام های گوناگونی شناخته می شود مثل آپراکسی لفظی رشدی،،
آپراکسی شمرده شمرده و آپراکسی گفتار دوران کودکی . DAS معمولا با اپراکسی دهانی همراه است.
گفتار کودک خراب است و واکه ها و همخوان ها و کلمات به ثورت خرابگویی ادا میشوند .
دلیل یا دلایل DAS هنوز شناخته نشده اند .
برخی از دانشمندان معتقدند که دلیل آن ناشی از یک اختلال عصبی است که بر روی توان مغز برای ارسال پیام های مناسب برای حرکت ماهیچه های مربوط به گفتار اثر می گذارد .
در هر حال تصویر مغز یا دیگر مطالعاتی هیچ نوع آسیبی مشخص یا تفاوتی را در ساختار مغز این نوع کودکان نشان نمی دهد .
یافته های اخیر نشان می دهند که عوامل ژنتیکی نقش زیادی در این اختلال بازی می کنند.