زبان پریشی و ویژگی آن
زبان پریشی و ویژگی آن
*قادر نیستند به شیی که درمانگر گفته است اشاره کنند.
* دستورات ساده را درک نمیکنند.
* بلند نمیتوانند بخوانند.
* کلمات و جملاتی را که خوانده اند، درک نمیکنند.
* تکرار کلیشه ای دارند، یعنی گفته های دیگران را طوطی وار تکرار میکنند.
*بیمارانی که گفتارشان نامفهوم ( jargon) است و از مشکل خودشان باخبر نیستند و در صدد آن برنمی آیند.
*در دیکته نویسی و نوشتار خود انگیخته (حتی نوشتن نام خودشان) مشکل دارند.
*قادر به نامیدن اشیا نیستند.
*قادر به دادن یک بیوگرافی ساده از خودشان نیستند. آسیب شناختی ، گیجی، افسردگی، اختلال توجه و حافظه موانعی در درمان هستند.
*بیمارانی که نمیتوانند از طریق کلامی، اشاره، حرکات بیانگر و یا با بلی و نه ارتباط برقرار کنند. اگر بیماری نتواند در عرض یک یا دوساعت این نوع ارتباط را فرا بگیرد، درمان کلامی برایش مناسب نیست.
*همکاری و انگیزه کم بیمار ، مانع از پیشرفت او می شود.
*افرادی که قادر نیستند ، موارد آموزش دیده را به زندگی روزمره تعمیم دهند.