گفتار درمانی

مشاوره به خانواده برای ایجاد ارتباط با بیماران آفازی

مشاوره به خانواده برای ایجاد ارتباط با بیماران آفازی

۱.تا حد امکان از حرکات و راهنمایی های بینایی استفاده کنید ، در مواقع لزوم ، یک موقعیت را تکرار کنید .
2.از ساکت بودن در مقابل فرد مبتلا به آفازی خودداری کنید .
3.در طول صحبت کردن با بیمار ، سرو صداهای زمینه ای مثل صدای تلویزیون ، رادیو ، افراد دیگر و . . . را حذف و یا کم کنید .
4.با جمله ای ساده و کوتاه با بیمار ارتباط برقرار کنید .

سرعت گفتارتان را با مکث های مناسب بین کلمات و عبارات کاهش دهید .

بلندی صدایتان هم در حد طبیعی باشد .
5.بیمار را تشویق کنید تا حد امکان مستقل باشد .

از حمایت و محافظت بیش از حد وی خودداری کنید .
6.تا حد امکان از حرکات و راهنمایی های بینایی استفاده کنید ، در مواقع لزوم ، یک موقعیت را تکرار کنید .
7.از ساکت بودن در مقابل فرد مبتلا به آفازی خودداری کنید .
8.در طول صحبت کردن با بیمار ، سرو صداهای زمینه ای مثل صدای تلویزیون ، رادیو ، افراد دیگر و . . . را حذف و یا کم کنید .
9.با جمله ای ساده و کوتاه با بیمار ارتباط برقرار کنید .

سرعت گفتارتان را با مکث های مناسب بین کلمات و عبارات کاهش دهید .

بلندی صدایتان هم در حد طبیعی باشد .
10.بیمار را تشویق کنید تا حد امکان مستقل باشد . از حمایت و محافظت بیش از حد وی خودداری کنید .
11.تا جایی که ممکن است ، ب

یمار را تشویق کنید که به فعالیت های طبیعی ادامه دهد

مثل شام خوردن با خانواده با همکاری کردن و بیرون رفتن با آنان و . . .
12.افراد خانواده باید اشتباهات بیمار را حدس زده و درک کنند .
13.فرد مبتلا به آفازی را از خانواده یا دوستان جدا نکنید و در یک جمع گروهی به انها بی توجهی نکنید .
14.سعی کنید که در تصمیم گیری های خانوادگی تا جایی که امکان پذیر است آنها را درگیر کنید .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *