روش تشخيصي اختلال حركت كليشه اي در اتیسم
تشخیص اوتیسم
معيار A:
فرد حركاتي انجام ميدهد كه به نظر ميرسد مجبور است انجام دهد اما ظاهرا كاربرد خاصي ندارند يا براي هدف خاصي انجام نمي شوند(مثلا، دستش را به صورت دست دادن با ديگران يا به حالت باي باي كردن تكان ميدهد، اما منظورش سلام يا خداحافظي با كسي نيست، سرش را به اين طرف و آن طرف تكان ميدهد بدون آنكه منظورش “نه” گفتن باشد، سرش را به ديوار مي كوبد بدون آنكه از چيزي ناراحت باشد، دست يا بدن خود را گاز ميگيرد بدون آنكه هدفي داشته باشد).
معيار B:
رفتار حركتي تكراري در فعاليت اجتماعي، تحصيلي، يا ساير فعاليت ها تداخل ايجاد ميكند و ممكن است به خود-جرحي منجر شود.
معيار C:
سمپتوم ها در اوايل دوره ي رشدي(خردسالي و اوايل كودكي) آغاز شده اند.
معيار D:
حركت استريوتيپيك(كليشه اي) فرد را نميتوان به تاثير فيزيولوژيك نسبت داد و يك اختلال عصبي-رشدي يا اختلال ذهني ديگر (مثلا، اختلال مو-كندن، اختلال وسواسي-اجباري) توضيح بهتري براي آن نيست.