سایکوپاتولوژی و اختلالات رفتاری درعقب ماندگی ذهنی
اختلالات رفتاری درعقب ماندگی ذهنی
افراد خاصی که عقب ماندگی ذهنی (MR) دارند، مهارتهای درمانی و تشخیصی را در کلینیک های بهداشت روانی به مبارزه طلبیده و با آنها مقاومت می کنند.
اتیولوژیMR غالبا پیچیده است و شامل عمل متقابل بین فاکتورهای بیولوژی، فرهنگی- اجتماعی و روانی می باشد. آن نشان داده است که عقب ماندگان ذهنی یک ریسک بزرگتری برای اختلالات تکاملی- روانی که منجر به پایین آمدن تواناییهای سازگاری با افراد دیگری می شود، دارند وشیوع بالاتری از آسیب CNS را دارند و علی الرغم این حقیقت که خیلی از عقب ماندگان ذهنی ممکن است در یک وضعیت ریسک بالاتری برای اختلالات رفتار تکاملی (developing behavioral ) یا سایکوپاتولوژیکال قرار داشته باشند.
Malone & Campble یافتند که عقب ماندگان ذهنی بیشتر در جمعیت بیماران روانی تحت بررسی هستند. این افراد غفلت شده (Neglected) نیاز به یک دسترس مساوی به سرویس های بهداشت روان به خوبی سرویس های کلینیکی مشکلات روانی دارند .
کمبود سرویس های روانشناسی برای MR مخصوصا به پرستاران باسابقه کار زیاد ربط دارد. تقسیم کننده های سرویسهایی که تعلیم مناسب بهداشت روانی را بدست می آورند برای درمان افراد MR می توانند در افزایش در دسترس بودن سرویس های بهداشت روانی سهم داشته باشند. در حال حاضر برای کم بودن تحقیق در مورد MR و اختلالات روانی، روان پرستاران می توانند دلایل و مدارکی را برای بهتر فهمیدن بیماران MR با اختلالات روانی تهیه نمایند.
این مقاله دربارهMR و اختلالات رفتاری همراه با سایکوپاتولوژی صحبت خواهد کرد. بعلاوه دو کلینیک تشخیصی چگونگی بیماری ها بحث خواهد شد و این دو کلینیک برای تقسیم کننده های روان پرستاری مفید می باشد برای کار با MR که به طور حتمی تشخیص داده نشده اند. MSE و تکنیک های بررسی نورولوژویکی معمولا در فیلد مراقبت سلامتی استفاده می شود. به هرحال مدلهای بررسی توصیف شده در این مقاله برای استفاده اشخاص MR تنظیم شده است، در آخر نیز چهار اختلالات تشخیصی موثر بر تشخیص ها ی پرستاری آدرس داده خواهند شد.
مرور مقاله علمی:
Bregman درباره شیوع ، ریسک فاکتورها و علایم ویژه کلینیکی اختلالات روانی در میان جمعیت MR تحقیق کرد. میزان شیوع اختلالات سایکولوژیکال بین ۱/۳ و ۲/۳ در میان جمعیت انتخاب شده در جامعه در مقایسه با جمعیت یدون MR تخمین زده شد. سه ریسک فاکتور همراه با سایکوپاتولوژی و MR شامل آسیب نورولوژیکی در اثر Genetic abnormality ، ترومای شدید به سر و اختلالات تشنجی می شد. و همچنین وضعیت های کلینیکی از قبیل رفتار های کلیشه ای (Hand Flapping) و رفتارهای خودآزاری (Head banging) همراه با اختلالات زمینه ای روانی همراه بود.
طبق گفته های Roberts شواهدی در دسترس است که بین سایکوپاتولوژی و بیماری ارگانیک مغز در اشخاصی که MR هستند رابطه ای وجود دارند. در میان یافته ها یک دلدل قاطع بر آسیب ساختمانی مغز، IQ پایین Epilepsy که می تواند منجر به اختلال سایکولوژیکی در میان MR گردد، وجود دارد. برای مثال ۴۳% – ۵۳% از عقب ماندگان ذهنی شدید مورد مطالعه، دلایلی بر اختلالات سایکولوژیکی وجود دارد که به وسیله آسیب ساختمانی مغز ،IQ پایین و تشنج به وجود آمده است.
این با %۷در جمعیت انتخاب شده با همان اختلالات سایکولوژیکی و نورو آناتومیکی مقایسه شد. اختلالات حرکتی روانی- عصبی نیز در حدود %۵۰از افراد با آسیب تکاملی مغز تخمین زده شد. بعلاوه این یافته ها نشاندادند که اگر شدت عقب ماندگی افزایش یابد، اختلالات حرکتی تکرار شونده در آنها شیوع بیشتری پیدا خواهد کرد.
مولفان ادعا کردند که تا حدود %۷۵ از افراد با Severe-profound عقب ماندگی ذهنی در آنها اختلالات حرکتی تکرار شونده، وجود دارند درصدی از اختلالالت حرکتی خاص، کلیشه ای (۶۱%) ، خودآزاری (۴۶%) وسواسی(۴۰%) هستند. این رفتارها که معمولا در این جمعیت ها دیده می شد حاکی از چند نوع اثر از سایکوپاتولوژی است. افراد MR به طور معمول با توجه ناکافی، وسواسی یا اختلالالت دو شخصیتی تشخیص داده می شوند.
Campbell & malone درباره شیوع بیماری های همراه وابسته به اختلالات روانی، مشکلات رفتاری و عقب ماندگی ذهنی تحقیق کردند. مولفان یک مرور توصیفی جزئیاتی از مطالعات اپیدمیولوژی و بازدید کلینیکی از بچه های عقب ماندگی ذهنی و بزرگسالان با اختلالالت روانی را تهیه نمودند. در آخر آنها گوناگونی وسیعی از اختلالالت روانی را در جمعیت MR گزارش نمودند.
برای مثال اسکیزوفرنی، اختلالات رفتاری و افسردگی به کرات در آنها تشخیص داده شد. شیوع بیماریهای همراه از۱۴.۳% تا ۶۷.۳% وابسته به شدت آسیب مغزی در افراد MR قرار گرفت همچنین بیماری های همراه سایکوپاتولوژی و وضعیت های رفتاری در عقب ماندگان ذهنی به وسیله Vitiello & behar گزارش شده اند. در این مطالعه شیوع بیماری های همراه ۸% – ۱۵% برای اختلالات شدید روانی و بیش از ۵۰% برای اختلالات خفیفتر تخمین زده شد. فوبیا، سایکوز و اختلالات رفتاری در افراد MR نسبت به جمعیت های دیگر شیوع بیشتری داشت.
بررسی نورولوژیکی و روانی:
تعداد زیادی از فاکتور های تشخیص های افتراقی در بررسی بیماران MR وجود دارد که ارتباط بین رفتارهای ناسازگاری و سایکوپاتولوژی را نشان می دهد.این رفتارها به خصوص به عنوان یک نتیجه شرایط نورولوژیکی و روانی معلوم شده اند. پرستاران حرفه ای بایستی مهارتهای پیشرفته بررسی و ارزیابی را به کار بگیرند و وقتی که با گروه MR که تجربه های اختلالات رفتاری درونی را دارند، کار می کنند. برای به هدف رسیدن تشخیص درست و صحیح این مهارتها بایستی شامل MSE کامل و معاینه نورولوژیکی کامل به خصوص برای جمعیت MR باشد.
معاینه نورولوژیکی و وضعیت روحی:
Hamar استفاده از معاینه قضاوت ، حافظه، جهت یابی، عاطفه، ادراک و تفکر را وقتی که وضعیت روحی یک شخص MR بررسی می کنیم، سفارش می کند.این وسیله بررسی رفتاری به خصوص برای تعیین روشهای non – verbal بیمارانMR طرح ریزی شده است، وقتی که مرتبطMSE است. این مقولات لیست شده درJomaac به راحتی می توان در تعیین دقت بررسی قرار دادن رفتار بیشتراز سنتی مفید باشد.
استفاده از این ابزار بررسی رفتاری برای MSE یک فرد MR کاملا مناسب است زیرا این افراد از نظر Verbal محدودند و قوه درک آنها آسیب دیده است. به عنوان یک قسمت بررسی افراد MR، یک روان پرستار بایستی بطور رویتین مشکلات نورولوژیکی را غربالگری کند.Burns & Syder استفاده از مدل توانایی عملکردی را تشویق نمودند.
این مدل به طور اساسی برای بررسی نورولوژیکی، سطح عملکردی فعلی یک فرد، کاهش در توانایی عملکردی و الگوی خارجی و داخلی سازش درنظرگرفته شده بود. به هر حال مولفان درباره اصلاح این مدل بحث می کنند که این شامل تکنیک های ارزیابی نورولوژیکی خاص به منظور تعیین کردن کمبودهای نورولوژیکی در جمعیت MR می باشد.
این مدل توانایی عملکردی شامل ۶ طبقه می باشد: هوشیاری، حافظه، فکر، زبان یا صحبت، حرکت، حس و سازگاری همراه ناتوانی. اهمیت این مدل در این است که هر طبقه توانایی مرتب کردن بررسی ها، تغییر داده ها، تعیین تشخیصها را امکان می سازد. بعلاوه این مدل به نگهداری، اصلاح و پیشرفت پایه گذاری شده در مداخلات پرستاری کمک می کنند.
چهار موضوع ارزیابی تشخیص:
گذشته از معاینات نورولوژیکی و وضعیت روحی(MSE)، یک روان پرستار دانشی را داشته باشد که این دانش می تواند در تشخیص های پیش بینی شده، موثر واقع شود که خود بر شناخت MR موثر است و این می تواند در تشخیص ها ی روان پرستاری موثر باشد. این خود شامل پیچیدگی ذهنی، پوشیدگی روانی- اجتماعی، تجزیه ادراک و اغراق خط پایه (Baseline Exaggeration) می باشد.
پیچیدگی ذهن شامل سختی در استنباط مشکلات احساسی است که منجر به کمبود هایی در تفکر انتزعی، در کی و مهارتهای زبان دارای معنی زیاد می گردد که معمولا در مشاهده و زیر نظر گرفتن MR بکار می رود. پوشیدگی روانی اجتماعی به عنوان تجربه های محدود شده اجتماعی تعریف می گردد که می تواند بر ظرفیت نشانه های بیماری های روانی تاثیر بگذارد. برای مثال سیستم های عقیده یک فرد MR که منجر می شود آنها عقیده داشته باشند که بطور تکاملی ناتوان نیستندو می توانند تغییر کنند که این خود به عنوان هزیان بزرگ منش شناخته شده است.
نتایج تجزیه ادراک در بیمارانMR، ناتوانی در مقاومت با استرس هاست. به طور معمول بیماران MR شرایط تحت استرس را نیز نمی توانند تحمل کنند. بنابراین رفتار آنها به عنوان افسردگی یا سایکوز تشخیص داده میشود. اغراق خط پایه عبارتست از افزایشی در شدت بد سازگاری مزمن رفتار پس از شروع بیماری روانی بنابراین آن امری اجباری است که رفتار احساسی خط پایه برای یک تشخیص MR پایه گذاری می گردد قبل از آنکه تشخیص های روان شناسی تنظیم گردد.
نتیجه:
یافته های تحقیقی یکسری نتایج ترکیبی از سایکوپاتولوژیکال و شرایط رفتاری را در جهت MR گزارش نمودند. روش شناسی تحقیقی برای تعیین مشکلات رفتاری و سلامت روان درMR بسیار محدودیت هایی را داشت. شیوع این اختلالات در جامعه MR نامشخص بود و بسیاری از تحقیقات وابسته به بیماری های روانی و MR دیده می شود.
برای مثال یک شخص با عقب ماندگی شدید ممکن است یک گوناگونی از رفتارهای ناسازگاری از قبیل خود فلجی (Self Mutliation ) و دیگر رفتارهای کلیشه ای را نشان می دهد. در عوض این رفتارها می تواند با اختلال حرکتی نورولوژیکی که شایع تر است مشکلات روحی، همراه باشد. درمانهای روانی و اداره کسانی که MR هستند در طول یک سال آنها را خوب کرده است. این بطور اولیه با مداخلات دارویی همراه با سرویسهای روانی- اجتماعی بهتر شده است.
محققان از قبیل پرستاران دارای حرفه ی طولانی در بهداشت روانی نیاز به مقاله های تشخیص شفاف دارند که شامل رفتارهای درمانی و اختلالات روانی است که در یک فرد MR اتفاق می افتد. بعلاوه چون مشکلات رفتاری و درمانی و روانی در جامعه MR شایع نیستند، روان پرستاران نیاز به به معاینه مقدماتی دارند که این منجر به ارزیابی روان شناسی و تشخیصهای ظاهری از سایکوپاتولوژی میشوند و اینها برای بهبودی علایم در کارکردن با این فیلدهای اختصاصی لازم است