اتیسم چیست؟

اتیسم چیست؟

اتیسم یک ناتوانی مربوط به دوران رشد است که موجب اختلال در مهارت های اجتماعی و ارتباط می شود.

اتیسم ممکن است خفیف یا شدید باشد. این عارضه از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

اتیسم گاهی اختلال طیف اتیسم (Autism SpectrumDisorder)نیز نامیده می شود.
برخی از علایم و نشانگان اتیسم کدامند؟
ممکن است کودکان مبتلا به اتیسم در برقراری ارتباط، مهارت های اجتماعی و واکنش نشان دادن به دنیای پیرامون خود، مشکل داشته باشند.

تمام این رفتارها در همه کودکان مبتلا دیده نمی شود.

تشخیص اختلال باید توسط متخصص اطفال یا سایر متخصصینی که در این زمینه تجربه کافی دارند انجام شود. برخی از علایم در ادامه می آیند
برقراری ارتباط:
• بدون کلام یا دارای گفتار محدود
• از دست رفتن کلماتی که کودک قبلا قادر به بیان آن ها بود.
• اشکال در بیان نیازهای اساسی و خواسته ها
• رشد ضعیف خزانه واژگانی
• مشکلاتی در پی گیری دستورات و یا پیدا کردن اشیایی که نام برده می شوند
• تکرار آن جه گفته شده ( اکولیلیا یا تقلید طوطی وار)
• مشکلاتی در پاسخ دادن به پرسش ها
• گفتاری که متفاوت به گوش می رسد ( مانند گفتاری روبات گونه یا با صدای خیلی زیر)

مهارت های اجتماعی:
• ضعف در برقراری تماس چشمی با افراد یا اشیا
• ضعف در مهارت های مربوط به بازی ( وانمود کردن یا بازی اجتماعی)
• تمرکز بیش از حد داشتن بر موضوعات یا اشیایی که مورد علاقه آن هاست
• مشکلاتی در دوست یابی
• گریه، عصبانی شدن، از خنده غش کردن، یا خندیدن بی دلیل یا در موقعیت نامناسب
• ناراحت شدن از این که لمس شده یا در آغوش گرفته شوند
واکنش نشان دادن به دنیای اطراف:
• تکان خوردن، تکان دادن دستها همانند بال زدن مرغ، یا حرکاتی دیگر (حرکات خود- تحریک گر(
(self-stimulating movements)
• توجه نداشتن به آن چه می بیند یا می شنود
• مشکل داشتن با تغییر در روال معمول و روزمره
• استفاده از اشیا به شکل های غیر عادی
• وابستگی غیر عادی به اشیا
• نداشتن ترس در برابر خطرات واقعی

• حساسیت بیش از حد ویا نداشتن حساسیت نسبت به لمس، نور یا صدا ( مانند دوست نداشتن صداهای بلند و یا این که تنها به صداهای بلند پاسخ بدهد؛ این حالت اختلال در همگرایی حسی نیز نامیده می شود)
(sensory integration disorder)
• مشکلات تغذیه ای( پذیرفتن غذاهای خاص و پس زدن برخی از بافت های غذایی)

• مشکل در خوابیدن
اتیسم چگونه تشخیص داده می شود؟
لازم است فرزند شما توسط یک متخصص ارزیابی شود.

متخصص اطفال و نیز متخصصین مغز و اعصاب، آسیب شناسان گفتار و زبان، کاردرمانگران، فیزیوتراپیست ها، و متخصصین رشد می توانند به تشخیص اتیسم کمک کنند.

آسیب شناسان گفتار و زبان نقش کلیدی دارند زیرا مشکلات مهارت های اجتماعی و برقراری ارتباط اغلب نخستین نشانه های اتیسم هستند.

آسیب شناسان گفتار و زبان باید در مراحل اولیه فرایند ارزیابی مورد مشورت قرار گیرند

. برای ارزیابی کودکانی که مشکلات مربوط به دوران رشد دارند، آزمون ها و چک لیست های مشاهده ای متعددی وجود دارد.

با این وجود مهم ترین اطلاعات از طریق والدین و مراقبینی بدست می آید که کودک را بهتر از همه می شناسند

و می توانند همه چیز را در مورد رفتار های کودک به گفتار درمانگران وسایر متخصصین توضیح دهند.
درمان های موجود برای مبتلایان به اتیسم کدامند؟
درمان شناخته شده ای برای اتیسم وجود ندارد. در برخی موارد دارودرمانی و محدودیت های غذایی می توانند به کنترل علایم کمک کنند

. مداخله باید وقتی کودک کم سن است آغاز شود. مداخله زود هنگام و برنامه های پیش دبستانی بسیار مهم هستند.

برای تعیین نیازهای ارتباطی و مهارت های اجتماعی، ارزیابی توسط آسیب شناس گفتار و زبان ضروری است.

پس از آن باید یک برنامه درمانی مناسب که پاسخ گوی نیازهای کودک و خانواده باشد اجرا شود.

درمان ممکن است جنبه های مختلف رویکرد های سنتی گفتار و زبان،

روش های جایگزین یا افزوده ارتباطی (AAC)و نیز مداخلات رفتار درمانی را در بر گیرد. ضمنا ارزیابی شنوایی کودک هم مهم است

تا احتمال کم شنوایی نیز در نظر گرفته شود.
منبع:انجمن گفتار و شنوایی امریکا.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *