درمان دارویی در لکنت
داروی برای لکنت
استفاده از داروها برای درمان لکنت از سال ۱۹۶۰ اغاز شده است. برخی از متخصصان علم پزشکی معتقدند که لکنت یک اختلال دوپامینرژیکی است.
این نظریه به وسیله ی شواهدی از استفاده داروهای ضد دوپامین مانند هالوپریدول. ریسپریدون. و الانزاپین در درمان لکنت حاصل شده است.
علت دیگر این ادعا افزایش لکنت در شرایط پر استرس است.
در سال ۱۹۶۰ اثر داروی هالوپریدول در درمان مورد تحقیق قرار گرفت. نتیجه اثر کم دارو در درمان و عوارض جانبی نظیر خواب الودگی بود.
دلیل استفاده از این دارو در درمان لکنت نقش ان به عنوان بلوک کننده گیرنده های دوپامین در CNS بود.
در همان سال مطالعه ی دیگری نشان داد که استفاده از داروی آپومرفین به دلیل تحریک گیرنده های دوپامین می تواند موجب افزایش لکنت شود.
تا به امروز هیچ تحقیقی نشان نداده است که در گروه زیادی از افراد دارای لکنت داروی خاصی باعث درمان لکنت شده باشد.
از انجا که بعضی عوامل و داروها شبیه الکل یا امفتامین و یا داروهایی مانند. لوودوپا, بوپروپیون, سرترالین باعث ایجاد و یا تشدید لکنت می شود, شناسایی این عوامل برای درمانگران جهت اگاهی از فاکتورهای وسعی که ممکن است بر لکنت تاثیر گذارند.
جهت ارزیابی و اخذ تصمیمات درمانی بسیار مهم است.
اگر دارویی در پروتکل درمان لکنت موثر باشد این دارو باید ب موازات درمان های دیگر استفاده شود.
اما به دلیل اثرات سو این دارو ها بهتر است به ج ای استفاده ی بیش از حد دارو برای افراد مبتلا ب لکنت شدید.
ترکیب دارو و دیگر روش های درمان لکنت استفاده شود. و با افزایش روانی گفتار مقدار دارو کاهش داده شود.
همه ی این تغییرات دارویی باید زیر نظر پزشک انجام شود.
داروهای موثر بر لکنت شامل داروهای تشدید کننده. داروهای تخفیف دهنده و داروهای بی تاثیر هستند.
داروهای کاهش دهنده شامل: ریسپریدون و پاگوکلون
داروهای تشدید کننده لکنت شامل:
تئوفیلین,
متیل فنی دیت
دکستروامفتامین
بوپروپیون
داروهای ضد پارکینسون و سرترالین
استفاده ی نادرست از هر ماده ای که سطح دوپامین را بالا ببرد می تواند موجب بدتر شدن لکنت یا ایجاد لکنت شود.
لازم به ذکر است که هیچ تحقیق ارزشمندی در این مورد انجام نشده است اما گزارش های اولیه ممکن است کمک کنند تا از مصرف داروهای خاصی خودداری شود .
داروهای بی تاثیر بر لکنت شامل: اتنولول یا داروی وراپامیل
منبع: درمان لکنت از منظر علم پزشکی. لیلا سلیمانیان. ابراهیمی. رازلیقی. شفیعی. خسروی. نشر تولید علم