نحوه مدیریت ترسهای کودک اتیسم

ترس کودک

می‌دانیم که افراد دارای اتیسم به علت متفاوت بودن حواسشان دنیای خارج را به شکل متفاوتی حس می کنند .

متفاوت می بینند ، متفاوت می‌شنوند ، متفاوت استشمام می‌کنند و. … و همین موضوع باعث واکنشهای متفاوت و گاهی عجیب از طرف آنها می شود.

محرکهایی در محیط اطراف ما هست که برای ما کاملا” طبیعی و حتی خوش‌آیند است اما برای آنها آزاردهنده وگاهی ترسناک است .

بخصوص فروشگاه های بزرگ که با انواع صداها و نورها و بوهای مختلف میتواند برای آنها آزار دهنده باشد ،

ا لبته گاهی هم بعضی محرکها برایشان جذاب است
.
انواع ترسها :◀️
ترس از وسایل برقی منزل مثل جارو برقی ، غذا ساز ، چرخ گوشت ( منشاء آن حساس بودن شنوایی و بینایی است )
ترس از دستشویی و حمام
ترس از وسایل آرایشگری ، ناخنگیر و برس ،لباس و کفش نو ( که علت آن حساس بودن حس لامسه است )
ترس از پزشک و بیمارستان و غیره
و رود به مکانهای جدید و دیدن افراد جدید
ترس از آسانسور ، پله برقی و درب اتوماتیک
ترس از حیوانات و حشرات.

🔄اما چگونه این ترسها را مدیریت کنیم؟
اگر این افراد بتوانند اتفاقات و برنامه های پیش رو را پیش بینی کنند و از اتفاقات آینده اطلاع داشته باشند

خیلی از نگرانیها و ترسهاى آنها از بین خواهد رفت یا کاهش می یابد . مخصوصاً اگر قرار باشد به مکان جدیدی بروند یا افراد جدیدى را ببینند .

طبیعی است که وقتی شما به کودک خود لباس می‌پوشانید و هیچ توضیحی نمی دهید

که کجا قرار است بروند و چه کسی را قرار است ببینید کودک مضطر ب می شود ، و گاهی این اضطراب بخصوص در کودکانى که قادر به حرف زدن نیستند خود را به شکل پرخاشگری و رفتارهای ناهنجار نشان می دهد .

سطوح مختلفی برای توضیح برنامه های آینده برای این کودکان وجود دارد , کمترین کاری که می‌توانید انجام دهید “توضیح کلامی” است .

توضیح می دهید که کجا قرار است بروید ، چه کسی یا کسانی را خواهد دید و چه کاری قرار است انجام شود و کارها و برنامه ها را به ترتیب ۱ _ ۲ – ۳ … توضیح مى دهید .

حالا می توانید علاوه بر توضیح از عکس هم استفاده کنید . عکس مکان یا فرد یا فعالیت خاصی که قرار است انجام شود را به او نشان دهید .

یا مثل روش Pecs تصویر اتفاقات را به ترتیب به او نشان دهید ، مثلاً اول تصویر خوردن صبحانه بعد تصویر لباس پوشیدن و غیره .
اما بهترین کار نشان دادن فیلم است .

تکنیک دیگری که می توان برای مدیریت ترس به کار برد شمارش است .

برای بالا بردن تحمل کودک او را با موضوعی که از آن گریزان است مواجه می کنید

واز او می خواهید مثلا” تا ۳ بشمرد یا خودتان بشمرید و بعد آن موضوع را تمام کنید

و دفعه بعد زمان را بیشتر کنید می توانید به جای شمارش از تایمر هم استفاده کنید .

راهکار دیگر عملکرد تدریجی است . مثلا” زمانی که از پوشیدن لباس یا کفش نو اجتناب می‌کند .

می توانید بار اول به او بگوئید لباس را بپوش و فوری در بیاور .

بار دوم بگوئید بپوش برو تو حیاط بیا بعد دربیار و به همین تریبت زمان زیاد شود .
بعضی از ترسها را هم می توان در قالب بازی کم کرد . مثل ترس از دکتر و وسایل پزشکی .

که می‌توان با خرید وسایل اسیاب بازی پزشکی و دکتر بازی او را با کار دکتر آشنا کرد .
برای کودکانی که به کتاب علاقه دارند نیز می توان از طریق کتاب به بعضی از ترسهای آنها غلبه کرد.