آیا دارو درمانی در اتیسم تاثیر دارد؟

دارو درمانی در اتیسم

برای درمان اتیسم هیچ دارویی وجود ندارد ولی در بعضی کودکان اتیستیک برای کاهش مشکلات رفتاری و یا سایر علائم برای مدتی دارو استفاده میشود که این دوره ممکن است کوتاه یا طولانی باشد.
با وجودی که بیشتر اختلالات رفتاری با تکنیکهای تغییر رفتار مانند ای بی ای بهبود می یابند اما برای درمان کامل رفتارهایی مانند سرکشی یا رفتارهای خطرناک به دارو نیاز داریم.
✅چه داروهایی را مصرف کنیم؟❓
مصرف داروها در درمان اتیسم به علائم و رفتارهای غیر طبیعی کودک بستگی دارد. و شامل انواع داروهای ضد افسردگی/ضد تشنج/آنتی سایکوتیک ها/مسکن ها و انواع داروهای محرک میباشد.
اگرچه مصرف بسیاری از داروها در کوتاه مدت مضر نمی باشند ولی باید در نظر داشت که استفاده از هر دارویی بدون خطر نیست.⚠️
بنابراین خانواده ها باید از مزایا و معایب هر دارویی مطلع گردند.

اطلاع خانواده از عوارض جانبی هر دارو کمک کننده بوده و باعث میشود که با دیدن این عوارض در فرزند خود برای تصمیم گیری در مورد قطع دارو و یا تغییر در مقدار مصرف آن به پزشک خود مراجعه نمایند.بهتر است مصرف دارو از کمترین میزان که مؤثر نیز باشد شروع شود به این دلیل که با افزایش مصرف دارو میزان و شدت عوارض جانبی آنها نیز زیاد میشود. حتما از پزشک بپرسید آیا دارو و یا غذای خاصی وجود دارد که مصرف همزمان آن با داروی تجویز شده برای کودک مشکل زا باشد؟

🔴آنتی سایکوتیک ها:بیشترین داروهایی هستند که در درمان کودکان اتیستیک مورد مطالعه قرار گرفتنند.این داروها باعث کاهش فعالیتهای مغزی میشوند و تجویز این داروها در دوزهای پایین رفتارهای کلیشه ای و بی قراری این کودکان را کم میکند.برخی یافته ها حاکی از آن است که ترکیب این داروها با رفتار درمانی مؤثرتر از استفاده هرکدام از این داروها به تنهایی است.برخلاف بسیارری از داروها که باید روزانه چندین نوبت مصرف شود بعضی داروهای انتی سایکوتیک در طول روز یکبار تجویز میشوند و برای کاهش بعضی از عوارض دارویی آنها مانند خواب آلودگی میتوان ان را قبل از خواب مصرف کرد.اکثر عوارض داروهای انتی سایکوتیک خفیف اند و اکثرا پس از گذشت چند هفته از درمان ناپدید میشوند.
📍این عوارض عبارتند از: خواب آلودگی./تپش قلب/گیجی در زمان تغییر موقعیت
گاهی در عوارض این دارو سفتی عضلات/تیک های غیر طبیعی عضلانی/و حرکات غیر عادی صورت و فک و دهان زبان مشاهده میشود.
یک مطالعه اولیه حاکی از آن است که هالوپریدول رفتارهای بیش فعالی حرکات قالبی نا آرامی وابستگی به اشیا و تحریک پذیری و عاطفه بی ثبات را کاهش میدهد و یادگیری را تسریع میکند ولی به دلیل عوارض بالقوه و وخیم هالوپریدول دیگر این دارو در درمان علائم اتیسم بکار نمیرود.

📌ریسپریدون داروی آنتی سایکوتیک پرقدرتی است که چندین مطالعه حاکی اثربخشی آن را در کاهش پرخاشگری/بیش فعالی/رفتارهای خودآزارانه و افزایش رفتارهای قابل قبول اجتماعی ثابت کرده اند.معمولا 📍عوارض جانبی این دارو افزایش اشتها/افزایش وزن و خواب آلودگی می باشد.البته در منابع مختلف در مورد مصرف این دارو در سن پایین هشدار داده است.

📌اولانزپین یکی دیگر از داروهایی است که معادل ۵/۲ تا ۱۰ میلی گرم ان در روز برای کنترل پرخاشگری و رفتارهای خود آزاری بکار رفته است
شایعترین 📌عوارض جانبی آن رخوت زایی/افت فشار خون/و افزایش وزن به مرور زمان میباشد.
📍کوئتیاپین یک داروی آنتی سایکوتیک است که گاهی اوقات در مواقعی که ریسپریدون و اولانزاپین موثر نیستند یا برای کودک قابل تحمل نمی باشد استفاده میشود.
📌عوارض جانبی این دارو عبارتند از خواب آلودگی/بی قراری و افزایش وزن.
📍کلوزاپین نیز از جمله داروهای آنتی سایکوتیکی است و چنانچه پرخاشگری و رفتارهای آسیب به خود در این کودکان همراه با علائم سایکوتیک باشد از این دارو استفاده میشود.

📍داروهای ضد تشنج اصولا در درمان صرع بکار میرود اما اثرات مثبت آن برروی ثبات خلقی و رفتاری باعث شده که این داروها برای اتیستیک ها هم تجویز شود و در کاهش حرکات پرخاشگرانه و حملات ناگهانی مؤثرند.
📌عوارض جانبی این داروها بسیار زیاد بوده و شدت بعضی از این عوارض گاه خیلی شدید است.از جمله این مشکلات اختلال در عملکردی کبد و مغز استخوان و بروز کم خونی را میتون نام برد.
داروهای مفید دیگری در درمان حداقل برخی از علائم اتیسم گزارش شده است که در این کتاب قید نشده است.