عوامل نوروآناتومیک ،بیوشیمیایی اجتماعی و روانی اختلال اوتیسم

عوامل نوروآناتومیک ،بیوشیمیایی اجتماعی و روانی اختلال اوتیسم

عوامل نوروآناتومیک:

اساس نوروآناتومیک اوتیسم نامعلوم باقی مانده ، معهذا ،شواهد اخیر حاکی است

که ماده خاکستری وماده سفید نیمکره های مخ انها ، اما نه مخچه کودکان مبتلا به اوتیسم در ۲ سالگی بزرگ تر از معمول است ،

دور سر به هنگام تولد به نظر میرسد نرمال است ،و افزایش رشد دور سر به نظر میرسد در ۱۲ ماهگی ظاهر میشود.

مطالعات اخیر با MRIدر مقایسه افراد اوتیستیک با گروه شاهد بهنجار به این نتیجه رسید که حجم کلی مغز در مبتلایان به اوتیسم بیشتر است .

هر چند اوتیستیک های دچار عقب ماندگی ذهنی شدید مغزهای کوچکتر از عادی دارند ،

 

بیشترین درصد افزایش حجم در لوب های پس سری ، اهیانه ای وگیجگاهی بود ، در پیشانی تفاوتی مشاهده نشد .

هر چند مفهوم تلویحی خاص وعلت این افزایش حجم معلوم نیست ، تصور میشود افزایش از سه مکانیزم احتمالی ناشی می شود ؛

افزایش نوروژنر ،کاهش مرگ نوررونی ، و افزایش تولید نسج مغزی غیر نورونی نظیر سلول های گلیال یا عروق خونی .

هر چند این داده ها اختصاصا شناساننده یک کمبود نورواناتومیک در اوتیسم نیستند ،

از این حکایت می کنند که اتساع مغز خود ممکن است یک نشانگر زیست شناختی در اختلال اوتیستیک باشد .
لوب تامپورال به عنوان قسمت بسیار مهمی از مغز که ممکن است در اختلال اوتیستیک غیر طبیعی باشد معرفی شده است .

این نظر بر گزارش های سندرم های شبه اوتیستیک در بعضی از افراد مبتلا به آسیب لوب تامپورال متکی است .

در آسیب تجربی لوب تامپورال حیوانات ،رفتار اجتماعی مورد انتظار از بین میرود ،

و بیقراری ، رفتار حرکتی تکراری ، و محدودیت مجموعه رفتاری مشاهده میشود .

سایر یافته ها در اختلال اوتیستیک مشتملند بر کاهش سلول های پورکنژدر مخچه ،

که احتمالا موجب نابهنجاری توجه ، بر انگیختگی ، و فرآیند های حسی میگردد.

گزارش های جالب تفاوت بین افراد اوتیستیک مذکر و مونث فرض میشود

که تلویحا ارتباطی احتمالی برای تصور اوتیسم به عنوان صفات «همدلی» و “سامان بخشی ” دارند .همدلی ،

توانائی پیش بینی و پاسخدهی به احساسات و رفتار دیگران با استنباط هیجانی آنها ،

در صفتی قوی تر در زن ها در مقایسه با مردها در سطح جمعیت کلی است . از طرف دیگر ،

مردها در سطح جمعیت کلی در ساماندهی قوی ترند ، یعنی استنباط اصول حاکم بر روابط ” علت و معلول ” رفتارها .

افراد مبتلا به اختلال فراگیر رشد با نقص در همدلی مشخص هستند ، و ان هایی که توانایی هوشی بالا دارند گزارش شده است

قدرت نسبی بالا در تفکر وابسته به اصول دارند .

یافته های بیو شیمیائی :

تعدادی از مطالعات در چند دهه اخیر نشان داده اند که حداقل در ثلث بیماران مبتلا به اختلال اوتیستیک سروتونین پلاسما بالا است .

این یافته ها مختص به اختلال اوتیستیک نیست .چون مبتلایان به عقب ماندگی ذهنی

بدون اختلال اوتیستیک بدون عقب ماندگی ذهنی نیز میزان بالائی از هیپرسروتونمی دارند .

در چند مطالعه گزارش شده است که افراد اوتیستیک بدون عقب ماندگی ذهنی میزان بالایی از هیپرسروتونمی دارند .

در بعضی از کودکان اوتیستیک افزایش همووانیلیک اسید HVA)، متابولیت عمده دوپامین) در CSFبا افزایش کناره گیری و حرکات کلیشه ای رابطه دارد .

قرائنی وجود دارد که شدت علائم با افزایش نسبت ۵- هیدروکسی ایندولوآستیک اسید (متابولیت سروتونین ،۵-HIAA) مایع مغزی نخاعی

به HVAمایع مغزی نخاعی کاهش می یابد . ۵-HIAA مایع مغزی نخاعی ممکن است

نسبت معکوس با سطوح سروتونین خون داشته باشد :در یک سوم بیماران اوتیستیک این نسبت ها افزایش می یابد ،

یافته ای غیر اختصاصی که در بیماران مبتلا به عقب ماندگی ذهنی یافت می شود.

عوامل روانی اجتماعی و خانوادگی :

مطالعات اخیر در مقایسه والدین کودکان اوتیستیک و طبیعی تفاوت های مهمی در مهارت های تربیت اطفال نشان نداده است .
کودکان مبتلا به اوتیسم ، نظیر کودکان مبتلا به اختلالات دیگر ، ممکن است

به عوامل استرس زای روانی – اجتماعی از جمله ناهماهنگی خانوادگی ، تولد خواهر یا برادر ، یا نقل مکان خانواده با تشدید علائم پاسخ دهند .

در واقع کودکان مبتلا به اختلال اوتیستیک ممکن است نسبت به طیفی از تغییرات در خانواده و محیط به گونه ای زجر آور حساس باشند .