تولید صدای /س/ و /ز/

تولید صدای /س/ و /ز/ در کودکان:

تولید صدای /س/ و /ز/

بطور کلی صدای /س/ مثل صدای /ر/ یکی از متداولترین صداهای مختل میباشد. وجود انواع بسیار متفاوت لیسپ، مشکل بودن تولید این صدا را تأیید میکند.

فكر ناگهانی تلاش برای توصیف هر یک از /س/های تریم، بسیار آسان از ذهن نویسنده دور شد. احتمالا فقط کافی است که گفته شود /س/ میتواند به طرق مختلفی به صورت مختل تولید شود.

این صدا را میتوان مانند یک صدای زیانی کامی؛ دولبی؛ مثل /ش/ سوت دارا” (دارای مختصهٔ تیزی)؛ به صورت خیشومی؛ با روش جفت شده (جقت شدن دندانها به هم و به عقب برگشتن جزئی زبان)؛ و بسیاری روشهای دیگر تولید کرد.

توصیف شیوه – جایگاه صفیری زبانی ۔ لٹوی۔

شرح نحوهٔ تولید

برای کودک.

“s” یک صدای تجوا گوته است. ما این صدا را به این صورت تولید میکنیم که کناره های زیانمان را تا روی لثههای فوقانی خود بالا می بریم البته نمیگذاریم نوک زبان با هیچ قسمتی تماس پیدا کند یا میتوانیم توک زبان را کمی به عقب خم کنیم یا آن را فقط کمی پایین بیندازیم. محلی که نوک زبان با آن تماس پیدا نمیکند، باید بسیار کوچک باشد تا یک صدای “s” تیز تولید شود.

(دستورات واکداری را برای /ز/ اضافه کنید.)

برای بزرگسال.

صدای “س” در نتیجهٔ تماس ستیغ لئوی فوقانی با کنارههای زبان در اطراف تمام قوس به استثنای مجرای بسیار باریکی در نوک زبان، تولید می شود. این مجرا میتواند با پایین افتادن جزئی نوک زبان یا به عقب برگشتن جزیی ان ایجاد شود. اگر این ماجرا بسیار کوچک باشد موجب سوت زدن می شود و اگر بسیار بزرگ باشد صدای/ ش /یا یک /س/ نامشخص تولید میگردد.

– پیشین شدگی (لیسپ های بین دندانی و زبانی دندانی پیشین):

 فنون عبارتند از: ۱

. الف) آسانترین و مستقیم ترین دیدگاه، استفاده از آینه و آموزش این نکته به بیمار است که به هنگام تولید این صدا، زبان را در تماس با دندانهای پیشین قرار ندهد.

۰۱ب) از بیمار بخواهید برای تولید این صدال دندانهای فوقانی و تحتانی را به آرامی به هم نزدیک کند.

۱.ج)/ س/ هایی که در وضعیت نوک زیان در پایین و توک زبان در بالا، تولید می شوند را آزمایش کنید. اکثر افراد بر اساس تأثیر صداهای مجاور از هردوی این آشکال استفاده میکنند.

۱-د) از بیمار یخواهید تلاش کند /س/ را یا عقب بردن بیش از حد زیان تولید کند، سپس در حالیکه صدا را میکشد به آرامی لبهٔ اصلی زبان را به سمت جلو حرکت دهد. وقتی زبان به وضعیت درست رسید با یک علامت از او بخواهید تا مکث کند.

۱. ها) برای فرق گذاشتن یین واج نادرست و درست، از واژههای زمخت” و ” ظریف ” یا دیگر واژه های مشابه استفاده کنید.

۱. و) جایگاه صداهای /d//t/ و /n/ را برای بیمار توضیح دهید و از او بخواهید (t.t.t.d. d.d. n.n.n.S.S.S.)

۱. ز) صدای / س/ و دیگر صداهای لئوی را با هم تولید کنید

 

۲- لیسپ کناری (یکطرفه و دوطرفه):

 فنون عبارتند از: ۲

. القاب) برخی بیماران در حس کردن اینکه، آیا کنارههای زیان با دندانهای کناری تماس پیدا میکنند یا با لثههای فوقانی، مشکل دارند. از کودک بخواهید سعی کند با دهان باز، کنارههای زبان را یا روی ستیغ فوقانی یا روی حاشیه های قوقانی دندانهای کناری بالا قرار دهد. از او بپرسید که آیا به نظر او، تماس ایجاد شده است یا خیر. اگر بالابردن (کنارههای زبان. م) مشکل است، از او بخواهید روی بالابردن کنارههای زیان در جهت عکس مقاومت” (اعمال شده برای پایین نگهداشتن کنارههای زبان۔ م) کارکنند۔ میتوان با استفاده از یک جفت نی که کناره های زبان را به سمت پایین فشار می دهند، یا یک پایین آورندهٔ زبان که به صورت طولی در امتداد سطح پشتی زبان قرار گرفته، مقاومت را اعمال کرد. هنگامی که پایین آورندهٔ زبان در آن محل قرار دارد بیمار سعی میکند کنارههای زبان را به طرف بالا و دور لبههای پایین آورندهٔ زبان حلقه کند

مطالب بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *